Przejdź do zawartości

Mīm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mīm
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

م

Postać początkowa

مـ

Postać środkowa

ـمـ

Postać końcowa

ـم

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mīm (م) – dwudziesta czwarta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [m], tj. spółgłoski nosowej dwuwargowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery mem.

W języku polskim litera mīm jest transkrybowana za pomocą litery M[2].

W arabskim systemie liczbowym literze mīm odpowiada liczba 40.

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
م ـم ـمـ مـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakم
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Meem
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1605U+0645
UTF-8217 133d9 85
Odwołania znakowe SGMLمم

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.