12 Pułk Artylerii Haubic

12 Pułk Artylerii Haubic

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Michał Karbownicki
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	3 Brygada Artylerii Haubic

12 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany we wsi Ugrojedy pod Sumami rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w listopadzie 1944 w Żynynie Solnym.

• ppłk Michał Karbownicki – do 29 kwietnia 1945

Dowództwo i sztab

• pluton topograficzny
• 1 dywizjon artylerii haubic
  • trzy baterie artylerii haubic
• 2 dywizjon artylerii haubic
  • dwie baterie artylerii haubic
• park artyleryjski

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

• 122 mm haubice – 20
• rusznice przeciwpancerne – 20
• samochody – 53
• ciągniki – 25

Pułk wchodził w skład 3 Brygady Artylerii Haubic^[1].

Walczył w 1944 o przyczółki na zachodnim brzegu Wisły wspierając piechurów 3 Dywizji Piechoty. Na Wale Pomorskim walczył pod Złotowem, Borujskiem i Mirosławcem. Uczestniczył także w walkach w rejonie Neurüdnitz i Altreetz.

Szlak bojowy zakończył 8 maja 1945 pod Stolzenhagen^[2].

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.