Przejdź do zawartości

Joel Anthony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Joel Anthony edytowana 18:47, 5 maj 2024 przez Specjalista Od Skoków (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 11 cze 2024, była oparta na tej wersji.
Joel Anthony
Ilustracja
#50 San Lorenzo de Almagra
Center
Pełne imię i nazwisko

Joel Vincent Anthony

Pseudonim

„The Warden”

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1982
Montreal

Wzrost

206 cm

Masa ciała

118 kg

Kariera
Aktywność

od 2007

Szkoła średnia

Selwyn House School (Westmount, Quebec) Dawson College (Montreal, Quebec)

College

Pensacola State (2002–2004) UNLV (2004–2007)

Draft

2007
niewybrany

Joel Vincent Anthony (ur. 9 sierpnia 1982 w Montrealu w Quebecu) – kanadyjski zawodowy koszykarz, grający na pozycji środkowego, dwukrotny mistrz NBA, obecnie zawodnik San Lorenzo de Almagra.

College

[edytuj | edytuj kod]

Anthony na początku przygody akademickiej trafił do drużyny z niższej ligi - Pensacola Junior College. Tam spędził dwa lata, po których przeniósł się do drużyny UNLV. W swoim pierwszym sezonie był liderem drużyny pod względem bloków (1.5 na mecz), zajął też czwarte miejsce w konferencji[1]. Przez kolejny sezon pauzował z powodu zmiany klubu w trakcie pobytu na uczelni. Wrócił w rozgrywkach 2006-07. Pomógł drużynie w osiągnięciu bilansu 30-7, został wybrany najlepszym obrońcą konferencji[2]. Był najlepiej blokującym zawodnikiem w całym kraju w przeliczeniu bloków na 40 minut ze średnią 6.77. Najlepszy mecz rozegrał 7 lutego 2007 przeciwko Texas Christian. Zanotował wtedy nietypowe double-double na poziomie 11 zbiórek i 13 bloków[3].

NBA

[edytuj | edytuj kod]

Miami Heat

[edytuj | edytuj kod]

Anthony nie został wybrany w drafcie 2007 roku, ale już 3 lipca 2007 podpisał kontrakt z Miami Heat jako wolny agent[4]. W NBA zadebiutował 27 listopada 2007 w wygranym spotkaniu z Charlotte Bobcats[5]. Łącznie w pierwszym sezonie rozegrał 24 mecze, zdobywając w nich średnio 3.5 punktu i 3.9 zbiórki na mecz. 24 marca w starciu z Milwaukee Bucks ustanowił rekord kariery w punktach - 11[6]. Tydzień później w spotkaniu z Indiana Pacers zanotował 6 bloków i 3 przechwyty[7].

W drugim sezonie zagrał w 65 meczach, z czego aż 28 razy w pierwszej piątce. Zdobywał średnio 2.2 punktu na mecz, 3.0 zbiórki, 1.4 bloku w trakcie 16.1 minuty na mecz. 14 grudnia pobił rekord kariery w punktach i zanotował pierwsze w NBA double-double na poziomie 12 punktów i 13 zbiórek w spotkaniu przeciwko Memphis Grizzlies[8]. Zadebiutował w rozgrywkach play-off. Zagrał w sześciu meczach, w tym 2 razy w wyjściowym składzie przeciwko Atlanta Hawks. Zdobywał średnio 1.7 punktu, 3.2 zbiórki, 1.2 bloku podczas 14.7 minut gry.

20 lipca 2009 podpisał nowy kontrakt z Miami Heat[9]. W rozgrywkach 2009/10 wystąpił w 80 meczach, a 16 razy zagrał w pierwszej piątce. Zdobywał średnio 2.7 punktu, 3.1 zbiórki, 1.4 bloku w trakcie 16.5 minuty gry. Zajął 18. miejsce pod względem bloków w całej lidze[10]. W 30 meczach był najlepiej blokującym Miami Heat. Pobił rekord kariery w punktach (13) i celnych rzutach z gry (6) w meczu przeciwko Toronto Raptors, rozegranym 28 marca 2010[11]. W play-off Miami Heat odpadli po pięciu meczach z Boston Celtics już w pierwszej rundzie. Anthony zagrał we wszystkich spotkaniach jako rezerwowy. Zdobywał w nich średnio 2.6 punktu, 1.8 zbiórki i 1.0 bloku podczas 15.8 minuty gry.

15 lipca 2010 podpisał czteroletni kontrakt, z opcją przedłużenia na piąty rok po stronie zawodnika[12]. W rozgrywkach 2010/11 zagrał 75 razy w barwach Miami Heat. 11 razy wyszedł w pierwszym składzie, notując średnio 2.0 punktu, 3.5 zbiórki i 1.24 bloku podczas 19.5 minuty. Zajął 21. miejsce w lidze w średniej bloków[13]. Zanotował też najlepszą w karierze serię 10 kolejnych meczów z co najmniej 1 blokiem pomiędzy 12 stycznia a 3 lutego. 18 stycznia 2011 w meczu przeciwko Atlanta Hawks zagrał najwięcej minut w karierze (43) i pobił rekord w zbiórkach (16)[14].

W play-off Miami Heat doszli aż do finału NBA, gdzie przegrali 2:4 z Dallas Mavericks. Anthony zagrał w 21 meczach rozgrywek posezonowych, z czego 13 razy w pierwszej piątce. Zdobywał 2.8 punktu, 4.6 zbiórki i 1.81 bloku podczas 27.4 minuty gry. 7 maja w trzecim meczu rywalizacji z Boston Celtics zanotował pierwsze w play-off double-double na poziomie 12 punktów i 11 zbiórek[15].

W sezonie 2011/12 zagrał 64 mecze (51 w pierwszej piątce) i zdobywał w nich 3.4 punktu, 3.9 zbiórki i 1.31 bloku podczas 21.1 minuty gry. Zajął 23. miejsce w lidze w średniej bloków[16]. Zagrał w 17 meczach play-off, zdobywając tytuł mistrza NBA w barwach Miami Heat. Podczas tych meczów notował średnio 3.2 punktu, 3.2 zbiórki i 0.94 bloku.

W kolejnych rozgrywkach jego rola znacznie spadła. Co prawda rozegrał 62 mecze, ale tylko trzykrotnie występował w pierwszym składzie, a jego średnia minut spadła do 9,1 na mecz. Notował w tym czasie 1,4 punktu, 1,9 zbiórki i 0,7 bloku. Były to jego najgorsze wyniki w karierze. Na koniec sezonu cieszył się ze zdobycia mistrzostwa NBA, po tym jak jego Miami Heat pokonali w finale 4-3 San Antonio Spurs.

Boston Celtics

[edytuj | edytuj kod]

15 stycznia 2014 uczestniczył w wymianie między Heat, Boston Celtics i Golden State Warriors. Został wysłany do Celtics, razem z dwoma wyborami w drafcie. Do Heat przeszedł Toney Douglas, a z kolei Warriors pozyskali Jordana Crawforda i MarShona Brooksa[17].

Detroit Pistons

[edytuj | edytuj kod]

17 października 2014 został oddany w wymianie do Detroit Pistons w zamian za Willa Bynuma[18].

18 lutego 2016 w ramach wymiany między trzema klubami miał trafić do Philadelphii 76ers[19]. Jednak cztery dni później umowa została anulowana, ponieważ inny gracz biorący udział w wymianie, litewski skrzydłowy Donatas Motiejūnas, nie przeszedł testów medycznych i tym samym Anthony pozostał w drużynie Detroit Pistons[20][21].

23 stycznia 2017 podpisał 10-dniową umowę z San Antonio Spurs[22]. 24 września 2017 został zawodnikiem Milwaukee Bucks na czas obozu przygotowawczego[23]. 14 października 2017 został zwolniony[24].

27 lutego 2018 podpisał umowę z argentyńskim San Lorenzo de Almagra[25].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 19 kwietnia 2018, na podstawie[26][27], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (2007)
  • Mistrz turnieju konferencji Mountain West (MWC – 2007)
  • Obrońca roku MWC (2007)
NBA
  • Mistrz NBA (2012, 2013)
  • Wicemistrz NBA (2011, 2014)
Inne
Reprezentacja
  • Wicemistrz kwalifikacji do igrzysk olimpijskich (2016)
  • Brąz pucharu Tuto Marchanda (2009)
  • Uczestnik:
    • mistrzostw:
      • świata (2010 – 22. miejsce)
      • Ameryki (2009 – 4. miejsce, 2011 – 6. miejsce, 2013 – 6. miejsce, 2017 – 8. miejsce)
    • pucharu Marchanda (2009, 2011 – 4. miejsce, 2013 – 5. miejsce)
    • kwalifikacji do:
      • mistrzostw świata (2017)
      • igrzysk olimpijskich (2008, 2016)
  • Zaliczony do III składu mistrzostw Ameryki (2009)

Reprezentacja Kanady

[edytuj | edytuj kod]

W barwach reprezentacji Kanady zadebiutował w 2008 roku. W trzech rozegranych meczach podczas kwalifikacji do igrzysk w Pekinie zdobywał 8.0 punktu i 8.0 zbiórki na mecz, ale jego kraj nie zakwalifikował się do turnieju. W 2009 roku poprowadził reprezentację do zajęcia czwartego miejsca w mistrzostwach obu Ameryk. W spotkaniu półfinałowym przeciwko Brazylii Anthony zagrał swój najlepszy mecz w kadrze, zdobywając 17 punktów i zbierając 8 piłek[28].

W 2010 roku podczas mistrzostw świata, Kanada zajęła 22. miejsce, przegrywając wszystkie 5 spotkań. Rok później w mistrzostwach obu Ameryk zajęła 6. miejsce.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Stan na koniec sezonu 2018/19

NCAA

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2004-05 UNLV 31 0 13,6 50,0% 0,0% 48,3% 2,7 0,2 0,2 1,5 1,9
2006-07 UNLV 37 0 18,1 59,7% 0,0% 60,4% 4,1 0,4 0,5 2,9 5,2
Razem 68 0 16,1 57,3% 0,0% 56,1% 3,5 0,3 0,4 2,3 3,7

NBA

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2007/08 Miami 24 1 20,8 46,7% – 59,2% 3,9 0,1 0,4 1,3 3,5
2008/09 Miami 65 28 16,1 48,3% – 65,2% 3,0 0,4 0,3 1,4 2,2
2009/10 Miami 80 16 16,5 47,8% – 71,7% 3,1 0,2 0,3 1,4 2,7
2010/11 Miami 75 11 19,5 53,5% – 64,4% 3,5 0,3 0,1 1,2 2,0
2011/12 Miami 64 51 21,1 55,9% – 69,0% 3,9 0,1 0,6 1,3 3,4
2012/13 Miami 62 3 9,1 51,5% – 60,7% 1,9 0,2 0,2 0,7 1,4
2013/14 Miami 12 0 3,1 33,3% – 100% 0,6 0,0 0,0 0,3 0,5
2013/14 Boston 21 0 7,1 38,5% – 33,3% 1,5 0,1 0,1 0,4 1,0
2014/15 Detroit 49 0 8,3 58,1% – 68,2% 1,9 0,1 0,2 1,0 1,8
2015/16 Detroit 19 0 5,1 60,0% – 75,0% 1,1 0,1 0,1 0,6 0,9
2016/17 San Antonio 19 0 6,4 62,5% – 62,5% 1,6 0,2 0,1 0,3 1,3
Razem 490 110 14,4 51,3% – 66,2% 2,8 0,2 0,3 1,1 2,2

Play-offy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2009 Miami 6 2 14,7 80,0% – 100% 3,2 0,3 0,0 1,2 1,7
2010 Miami 5 0 15,8 71,4% – 75,0% 1,8 0,2 0,4 1,0 2,6
2011 Miami 21 13 27,4 36,7% – 71,0% 4,6 0,5 0,4 1,8 2,8
2012 Miami 17 1 19,4 58,6% – 80,0% 3,2 0,1 0,3 0,9 3,2
2013 Miami 14 0 5,1 30,0% – – 1,5 0,0 0,1 0,3 0,4
2017 San Antonio 3 0 5,0 75,0% – 0,0% 1,3 0,0 0,0 0,7 2,0
Razem 66 16 17,5 48,1% – 74,6% 3,1 0,2 0,3 1,1 2,2

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2008 Kanada 3 0 24,3 40,0% 0,0% 72,7% 8,0 0,3 0,0 1,0 8,0
2009 Kanada 13 0 24,5 49,5% 0,0% 66,7% 5,7 0,1 1,1 1,5 9,1
2010 Kanada 5 0 29,8 57,5% 0,0% 40,0% 5,6 0,4 1,2 2,2 10,4
2011 Kanada 9 0 22,4 50,0% 0,0% 75,0% 6,8 1,1 0,6 1,6 5,6
Razem 30 0 24,7 50,3% 0,0% 64,2% 6,2 0,5 0,8 1,6 8,1

Rekordy kariery

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Player Bio: Joel Anthony - UNLV Official Athletic Site. unlvrebels.com. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2014)]. (ang.).
  2. ↑ Anthony Named MWC Defensive Player of the Year. themwc.com, 5 marca 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  3. ↑ UNLV 82, TCU 67. ESPN.go.com, 7 lutego 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  4. ↑ Heat sign first-round pick Cook. sportingnews.com, 5 lipca 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  5. ↑ Davis helps Heat end four-game losing streak against Cats. ESPN.go.com, 27 listopada 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  6. ↑ Quinn, D-League alums lead Heat to rare victory. ESPN.go.com, 24 marca 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  7. ↑ O’Neal returns to Pacers in limited minutes in rout of Heat. ESPN.go.com, 31 marca 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  8. ↑ Grizzlies grab fourth straight win on backs of Mayo, Gay. ESPN.go.com, 14 grudnia 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  9. ↑ HEAT Re-Sign Joel Anthony. NBA.com, 20 lipca 2009. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  10. ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  11. ↑ Wade has 32 as Heat rally to knock off Raptors. ESPN.go.com, 28 marca 2010. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  12. ↑ Kurt Helin: Miami Heat goes big: re-signs Joel Anthony, inks draftee Dexter Pittman. probasketballtalk.nbcsports.com, 16 lipca 2010. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  13. ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  14. ↑ LeBron James returns but Heat drop fourth straight as Hawks win in OT. ESPN.go.com, 18 stycznia 2011. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  15. ↑ Playoffy NBA. Rondo grał ze złamaną ręką. Sport.wp.pl, 8 maja 2011. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  16. ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  17. ↑ Celtics Acquire Anthony, Draft Picks. NBA.com, 15 stycznia 2014. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
  18. ↑ Detroit Pistons Acquire Center Joel Anthony. nba.com. [dostęp 2014-11-06]. (ang.).
  19. ↑ Sixers Acquire 2017 Second Round Pick, Joel Anthony. nba.com. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  20. ↑ Detroit Pistons Rescind Trade Acquiring Forward Donatas Motiejunas and Guard Marcus Thornton. nba.com. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
  21. ↑ Pistons void trade with Rockets when Donatas Motiejunas fails physical. espn.go.com. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
  22. ↑ SPURS SIGN JOEL ANTHONY TO 10-DAY CONTRACT. nba.com, 24 stycznia 2017. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  23. ↑ Bucks Sign Joel Anthony and Gerald Green. nba.com. [dostęp 2017-09-27]. (ang.).
  24. ↑ Bucks Request Waivers On Three Players. nba.com. [dostęp 2017-10-16]. (ang.).
  25. ↑ Joel Anthony signs at San Lorenzo. latinbasket.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
  26. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
  27. ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
  28. ↑ Luis Modestti: Brazil goes for the Gold after winning over Canada. puertorico2009.fiba.com, 5 września 2009. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joel_Anthony&oldid=73707861”