Przejdź do zawartości

Bob Fitzsimmons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Bob Fitzsimmons edytowana 12:53, 7 kwi 2022 przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Robert James Fitzsimmons
Ilustracja
Pseudonim

Bob, Ruby, Freckled Wonder

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1863
Helston

Data i miejsce śmierci

22 października 1917
Chicago

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Kategoria wagowa

średnia, półciężka, ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

73

Zwycięstwa

60

Przez nokauty

51

Porażki

8

Remisy

5

  1. Bilans walk aktualny na 20.02.1914.

Robert James Fitzsimmons, Bob, Ruby lub Freckled Wonder (ur. 26 maja 1863 w Helston, zm. 22 października 1917 w Chicago) – angielski zawodowy pięściarz, pierwszy mistrz świata w trzech kategoriach wagowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z wielodzietnej rodziny Anglika Jamesa Fitzsimmonsa i Irlandki Jane Strongman zamieszkałej w Kornwalii (Wielka Brytania). Gdy miał dziewięć lat rodzice wraz z dwanaściorgiem potomstwa wyemigrowali do Nowej Zelandii i osiedli w Timaru; tam zaczął pracować w kuźni brata. Początki jego zawodowej kariery łączy się z pojedynkami w turniejach na terenie Nowej Zelandii. Pierwsze oficjalne walki na zawodowym ringu odbył w Australii po 1883 roku. Droga do tytułu mistrzowskiego rozpoczęła się po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych. Na ringu występował w specjalnie zaprojektowanym stroju, mającym tuszować dysproporcje budowy ciała. Pierwszy tytuł wywalczył 14 stycznia 1891 w Nowym Orleanie. Zmarł w Chicago na zapalenie płuc.

Klasyfikacje i statystyki

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1891–1897 był mistrzem świata w kategorii średniej. Mistrzostwo świata w wadze ciężkiej wywalczył 17 marca 1897, w czternastorundowym pojedynku z Jimem Corbettem. Mistrzem wagi ciężkiej był w latach 1897–1899. Mistrzostwo utracił 9 czerwca 1899 roku, kiedy spotkał się z Jimem Jeffriesem w walce o tytuł mistrza świata, przegrywając w 11. rundzie przez nokaut. W 1903 roku stoczył tragiczną w skutkach walkę z Potem Coughlingiem, który zmarł dzień później w wyniku doznanych obrażeń. Dwa miesiące po tym wydarzeniu stoczył dwudziestorundowy, rozstrzygnięty decyzją sędziów, pojedynek z George’em Gardnerem, który przyniósł mu kolejny tytuł mistrzowski.

W latach 1903–1905 był mistrzem świata w wadze półciężkiej, stając się pierwszym w historii pięściarstwa zawodnikiem, który zdobył mistrzowskie tytuły w trzech kategoriach wagowych.

Stoczył na zawodowym ringu 73 pojedynki, z których 60 zakończyło się jego zwycięstwem (w tym 51 przed czasem jako rezultat KO), 8 przegrał (7 przez KO), a 5 zakończyło się remisem. Łącznie na ringu przebywał przez 397 rund[1]!

W 1990 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. BoxRec: Bob Fitzsimmons. [dostęp 2008-12-12]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tim Hill: Boxing unseen archives. Bath: Parragon Queen Street House, 2002. ISBN 07-5258-51-69.