Lando Norris

Lando Norris

Lando Norris (2021)
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1999 Bristol
Sezon 2024
Seria	Formuła 1
Zespół	McLaren
Samochód	McLaren MCL38
Nr startowy	4
Partnerzy	Oscar Piastri
Sukcesy
2014: Kartingowe mistrzostwa świata 2015: MSA Formula 2016: Toyota Racing Series 2016: Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 2016: Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 2017: Europejska Formuła 3 2017: Grand Prix Makau 2018: Formuła 2
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lando Norris (ur. 13 listopada 1999 w Bristolu) – brytyjski kierowca wyścigowy pochodzenia belgijskiego, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2019, kierowca zespołu McLaren i zwycięzca dwóch wyścigów Formuły 1. Wicemistrz Formuły 2 (2018), mistrz Europejskiej Formuły 3 (2017), Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (2016), Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (2016), Toyota Racing Series (2017) i MSA Formula (2015), kartingowy mistrz świata 2014.

W latach 2017–2018 uczestnik programu młodych kierowców zespołu McLaren.

Urodził się w rodzinie Belgijki Ciscy (z domu Wauman^[1]) i Brytyjczyka Adama Norrisa^[2][3]. Jego ojciec był uznawany za 501. najbogatszego człowieka w Wielkiej Brytanii, a zarazem jako jednego z najbogatszych ludzi w Bristolu (pracował jako dyrektor zarządzający w Pension Direct, firmie zajmującej się doradztwem emerytalnym, a następnie zajął się inwestycjami w start-upy poprzez spółkę Horatio Investments)^[4]. Rodzina Norrisa zamieszkiwała Glastonbury. Ma starszego brata Olivera oraz dwie młodsze siostry, Flo i Ciscę^[3]. Jego brat był kierowcą kartingowym^[5]. Ma podwójne obywatelstwo, brytyjskie i belgijskie. Zna podstawy języka flamandzkiego^[6].

Był uczniem szkoły Millifield w Somerset, ale opuścił ją bez zdania egzaminu GCSE, aby w pełni poświęcić się karierze sportowej^[7].

Początkowo Norris interesował się wyścigami motocyklowymi, ale sytuacja zmieniła się po wizycie na lokalnym torze kartingowym, gdzie wraz z ojcem i bratem poszli oglądać rundę krajowych mistrzostw kartingowych Super 1. Mając siedem lat rozpoczął karierę w kartingu i wywalczył pole position w swoim pierwszym krajowym starcie^[8]. W 2013 roku zdobył mistrzostwo Europy juniorów CIK-FIA (KFJ), wygrał w WSK Euro-Series i Międzynarodowym Superpucharze CIK-FIA (KFJ)^[9]. Rok później zdobył tytuł kartingowego mistrza świata (w klasie KF, od 15 roku życia) zostając przy tym najmłodszym mistrzem w tej kategorii w dotychczasowej historii zawodów. W tym samym sezonie zadebiutował w Ginetta Junior Championship, zawodach wspierających serię BTCC, gdzie jako kierowca zespołu HHC Motorsport zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 432 punktów i został najlepszym debiutantem serii. Na 20 wyścigów 11 razy stawał na podium w tym czterokrotnie wygrywał, dziewięć razy startował z pole position i zanotował dwa najszybsze okrążenia^[8]. Był to początek jego kariery w jednomiejscowych samochodach wyścigowych^[9].

W sezonie 2015 Norris występował w kilku seriach wyścigowych. Pełny sezon zanotował w barwach zespołu Carlin Motorsport (z silnikiem Ford EcoBoost) w nowo powstałej serii MSA Formula (później przemianowanej na Brytyjską Formułę 4). Mając jedynie 15 lat stał się jedną z czołowych postaci serii. Wygrał osiem wyścigów, sześciokrotnie zajmował miejsce drugie, dziesięciokrotnie startował z pole position i wykonał osiem najszybszych okrążeń^[9]. W walce o tytuł mistrzowski pokonał Ricky’ego Collarda z zespołu Arden^[10][11]. W tym samym sezonie wystąpił w trzech weekendach wyścigowych Niemieckiej Formuły 4 w zespole ADAC Berlin-Brandenburg e.V. Na dziewięć startów dwukrotnie był autorem najszybszego okrążenia wyścigu, sześciokrotnie stawał na podium, w tym zwyciężył w wyścigu na torze Circuit de Spa-Francorchamps. Na koniec sezonu uplasował się na ósmej pozycji z dorobkiem 131 punktów, choć były to nieregularne, gościnne występy w tej serii. Ponadto kolejne dziewięć startów w tym samym zespole zanotował również we Włoskiej Formule 4, gdzie stanął raz na podium i wykonał trzy najszybsze okrążenia wyścigu. Startował również w czterech wyścigach Formuły 4 BRDC w zespole HHC Motorsport za każdym razem stając na podium i wygrywając dwa z nich. Wystartował raz z pole position i zdobył jedno najszybsze okrążenie^[9].

W sezonie 2016 kontynuował zwycięską passę w Toyota Racing Series w Nowej Zelandii jako jeden z kierowców zespołu M2 Competition. Stawał na podium w jedenastu z 15 wyścigów, przy czym sześć z nich wygrał^[12]. Jego regularność w osiąganiu wysokich lokat pozwoliła mu na zdobycie tytułu mistrzowskiego jako pierwszemu Europejczykowi w tej serii wyścigowej^[13]. W tym samym sezonie triumfował także w dwóch innych seriach wyścigowych: Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0^[14]. W obu reprezentował niemiecki zespół Josef Kaufmann Racing i rywalizował w każdej z serii po 15 razy. W obu z nich stawał na podium kolejno po 11 (6 wygranych) i 12 razy (5 wygranych). W Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 aż dziesięciokrotnie startował z pole position, zaś w drugiej z serii sześciokrotnie. W 2016 roku Brytyjczyk odbył również gościnne starty z brytyjską ekipą Carlin w trzech rodzajach wyścigów. W Brytyjskiej Formule 3 BRDC wygrał cztery z jedenastu startów oraz zadebiutował w Europejskiej Formule 3, gdzie miał startować w kolejnym sezonie. Wziął również udział w Grand Prix Makau^[9].

Po zdobyciu trzech tytułów mistrzowskich sezonu 2016 w Toyota Racing Series, Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 i Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 zdobył nagrodę McLaren Autosport BRDC oraz nagrodę brytyjskiego kierowcy roku (ang. British Club Driver of the Year). W przypadku pierwszej z nagród otrzymał zaproszenie na testy w symulatorze, a następnie w bolidzie Formuły 1 zespołu McLaren^[15], które odbyły się w sierpniu 2017 na torze Hungaroring. Brytyjczyk przejechał wtedy 91 okrążeń i ustanowił drugi czas tego dnia testów. Pod wrażeniem występu Norrisa na Węgrzech był ówczesny dyrektor wyścigowy McLarena Eric Boullier, który stwierdził, że młody kierowca zaskoczył ich „swoją dojrzałością, profesjonalizmem i szybkością”^[16]. Nie była to jednak pierwsza współpraca Landa Norrisa z McLarenem, gdyż już w listopadzie 2016 roku testował samochody Formuły 2, Mercedes DTM i McLaren GT na torze Silverstone. Brał także udział w sesjach w symulatorze i treningach sprawnościowych prowadzonych przez ten zespół^[15].

W listopadzie 2020 roku Norris założył zespół e-sportowy, Quadrant Team. W trakcie pandemii COVID-19 był on jednym z aktywnych graczy w wirtualnych grach, ale jak sam stwierdził: „Quadrant to coś, co chciałem zrobić od dłuższego czasu. Zamknięcie w domach przyśpieszyło sprawę, ponieważ w tamtym czasie częściej nadawałem na żywo”^[17]. Zaczął promować zespół wraz z kilkorgiem innych twórców m.in. swoim przyjacielem, kierowcą wyścigowym Maxem Fewtrellem(inne języki). Grupa rozpoczęła publikowanie materiałów wideo na kanale YouTube oraz otworzyła sklep internetowy z linią ubrań sygnowanych marką Quadrant Team^[18].

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9]																														Punkty	Pozycja
2016	Carlin	LEC	LEC	LEC	HUN	HUN	HUN	PAU	PAU	PAU	RBR	RBR	RBR	NOR	NOR	NOR	ZAN	ZAN	ZAN	SPA	SPA	SPA	NÜR	NÜR	NÜR	IMO	IMO	IMO	HOC	HOC	HOC	0	NS
		–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	NU	16	16
2017	Carlin	SIL	SIL	SIL	MNZ	MNZ	MNZ	PAU	PAU	PAU	HUN	HUN	HUN	NOR	NOR	NOR	SPA	SPA	SPA	ZAN	ZAN	ZAN	NÜR	NÜR	NÜR	RBR	RBR	RBR	HOC	HOC	HOC	441	1
		1	9	3	1	2	2	2	2	NU	8	14	3	11	1	3	1	NU	1	1	3	1	1	2	1	4	2	17†	2	11	4

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9]																								Punkty	Pozycja
2017 [19]	Campos Racing	BHR	BHR	CAT	CAT	MON	MON	BAK	BAK	RBR	RBR	SIL	SIL	HUN	HUN	SPA	SPA	MNZ	MNZ	JER	JER	YAS	YAS			0	25
		–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	NU	13
2018 [20]	Carlin	BHR	BHR	BAK	BAK	CAT	CAT	MON	MON	LEC	LEC	RBR	RBR	SIL	SIL	HUN	HUN	SPA	SPA	MNZ	MNZ	SOC	SOC	YAS	YAS	219	2
		1	4	6	4	3	3	6	3	16	5	2	11	10	3	2	4	4	2	6	5	NU	NU	5	2

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																								Punkty	Pozycja
2019 [21]	McLaren F1 Team	McLaren MCL34	Renault R.E.19 1.6 V6T																									49	11
				12	6	18†	8	NU	11	NU	9	6	11	NU	9	11†	10	7	8	11	NU	7	8	8
2020 [22]	McLaren F1 Team	McLaren MCL35	Renault R.E.20 1.6 V6T																									97	9
				3	5	13	5	9	10	7	4	6	15	NU	13	8	8	4	10	5
2021 [23]	McLaren F1 Team	McLaren MCL35M	Mercedes-AMG F1 M12																									160	6
				4	3	5	8	3	5	5	5	3	4	NU	14	10	2	7	7	8	10	10	9	10	7
2022 [24]	McLaren F1 Team	McLaren MCL36	Mercedes F1 M13 E Performance 1.6 V6 t																									122	7
				15	7	5	35	NU	8	6	9	15	6	7	7	7	12	7	7	4	10	6	9	NU7	6
2023 [25]	McLaren F1 Team	McLaren MCL60	Mercedes F1 M14 E Performance 1.6 V6 t																									205	6
				17	17	6	910	17	9	17	13	4	2	2	76	7	8	2	2	33	24	5	22	NU	5
2024 [26]	McLaren F1 Team	McLaren MCL38	Mercedes F1 M15 E Performance 1.6 V6 t																									150*	2*
				6	8	3	5	2	1	2	4	2	2

• Driver Database – Lando Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
• Formula 1 – Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).

• Oficjalna strona Lando Norrisa. landonorris.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).

• p
• d
• e

McLaren Formula 1 Team

Sezon 2024

Kierowcy

Kierowcy wyścigowi 4. Lando Norris 81. Oscar Piastri Kierowcy rezerwowi i testowi Pato O'Ward Ryō Hirakawa Program rozwoju kierowców McLaren F1 Pato O'Ward Álex Palou Ugo Ugochukwu Mistrzowie świata F1 Emerson Fittipaldi (1974) James Hunt (1976) Niki Lauda (1984) Alain Prost (1985, 1986, 1989) Ayrton Senna (1988, 1990, 1991) Mika Häkkinen (1998, 1999) Lewis Hamilton (2008) Zwycięzcy wyścigu F1 Bruce McLaren Denny Hulme Peter Revson Emerson Fittipaldi Jochen Mass James Hunt John Watson Niki Lauda Alain Prost Ayrton Senna Gerhard Berger David Coulthard Mika Häkkinen Kimi Räikkönen Juan Pablo Montoya Fernando Alonso Lewis Hamilton Heikki Kovalainen Jenson Button Daniel Ricciardo

Sztab

Założyciel Bruce McLaren Prezesi i dyrektorzy Zak Brown (dyrektor generalny) Rob Marshall (dyrektor techniczny – inżynieria i projekt) Peter Prodromou (dyrektor techniczny – aerodynamika) David Sanchez (dyrektor techniczny – koncepcja i osiągi) Szef zespołu Bruce McLaren Teddy Mayer Ron Dennis Martin Whitmarsh (2009–2014) Ron Dennis (2014–2016) Andreas Seidl (2019–2022) Andrea Stella (2023–nadal)

Mistrzostwa świata konstruktorów F1: 1974, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998