Occitan

Etimologia

De esperit

Prononciacion

/espiɾiˈtual/, /espiɾiˈtual/

Sillabas

es|pi|ri|tu|al

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	espiritual	espirituals
	[espiɾiˈtɥal]	[espiɾiˈtɥals]
Femenin	espirituala	espiritualas
	[espiɾiˈtɥalo̞]	[espiɾiˈtɥalo̞s]

espiritual

1. Qu'es de la natura de l’esperit, o que s'i tòca.
2. (religion) Relatiu a l’arma, a la consciéncia, per oposicion a sensual, carnal.
3. (religion) Que concernís la religion, la Glèisa, per oposicion a temporal.
4. Qu'es mistic, allegoric, per oposicion a literal.
5. Qualifica los ligams de l’esperit, de l’intelligéncia.
   • Filh espiritual

Variantas

• espirital

Variantas dialectalas

• espirituau

Parents

• esperit
• espirituós

Traduccions

alemand: spirituell (de), geistig (de) anglés: spiritual (en) basc: izpiritu- (eu) catalan: espiritual (ca)

espanhòl: espiritual (es) francés: spirituel (fr) italian: spirituale (it) portugués: espiritual (pt)

Catalan

Etimologia

De esperit

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « espiritual »

Prononciacion

oriental /əspiɾituˈaɫ/, /əspiɾituˈaɫ/

occidental /əspiɾituˈaɫ/, /əspiɾituˈaɫ/

Sillabas

es|pi|ri|tu|al

Adjectiu

espiritual masculin o femenin (plural: espirituals)

1. espiritual ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De esperit

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « espiritual »

Prononciacion

/espiɾiˈtwal/, /espiɾiˈtwal/

Sillabas

es|pi|ri|tu|al

Adjectiu

espiritual masculin o femenin (plural: espirituales)

1. espiritual ^(oc)

Portugués

Etimologia

De esperit

Prononciacion

Portugal /iʃpiɾiˈtwaɫ/, /iʃpiɾiˈtwaɫ/; Brasil /iʃpiɾiˈtuaw/, /iʃpiɾiˈtuaw/, /iʃpiɾiˈtwaw/, /iʃpiɾiˈtwaw/

Sillabas

es|pi|ri|tu|al

Adjectiu

espiritual masculin o femenin (plural: espirituais)

1. espiritual ^(oc)