Wilhelm Keitel

Wilhelm Keitel (22 de setembre de 1882, Helmscherode – 16 d'octòbre de 1946, Nuremberg) es un manescau alemand de la Segonda Guèrra Mondiala e un dignitari important dau III^en Reich.

Comandant de batariá durant la Premiera Guèrra Mondiala, demorèt dins l'armada alemanda après 1918 onte participèt ais operacions de rearmament secrètas de la Republica de Weimar. Favorable ai nazis tre 1933, obtenguèt rapidament de promocions après la presa dau poder d'Adolf Hitler. En 1938, foguèt nomat cap de l'Estat-Major de la Wehrmacht. Pasmens, aquela nominacion s'explica benlèu per sa feblessa de caractèr que permetiá a Hitler de contraròtlar pus aisament l'armada alemanda. D'un biais generau, Keitel s'opausèt a l'intrada en guèrra d'Alemanha e ais accions pus riscadas ordonadas per lo Führer. En 1941, signèt divèrsei decrèts permetent ai soudats alemands d'executar de civius sospichats de sostenir lei movements de partisans (13 de mai) ò permetent de fusilhar dirèctament lei comissaris politics sovietics (6 de junh). En setembre de 1942, s'opausèt tornarmai ai projèctes d'Hitler dins la region de Caucàs. Pasmens, après aquela disputa, arrestèt de criticar lei decisions d'Hitler e signèt sensa discutir totei leis òrdres. En mai de 1945, signèt la capitulacion deis armadas dau Reich.

Après la guèrra, foguèt rapidament arrestat per leis Aliats (13 de mai de 1945). Au Procès de Nuremberg, foguèt accusat de crimes e complòt còntra la patz, de crimes de guèrra e de crimes còntra l'Umanitat. Assaièt de se presentar coma un simple militar que deviá seguir leis òrdres mai aquela defensa convencèt pas lo tribunau. Foguèt condamnat a mòrt a l'unanimitat.

• Nazisme.
• Tresen Reich.

• (nl) Edgar de Bruyne, G. B. J. Hiltermann e H. R. Hoetink, « Keitel, Wilhelm », dins Winkler Prins, vol. 12, 1951.