Milleritt
Utsjånad
Milleritt | |||
Milleritt nåler i ein kvartsgeode. Lokalitet: Halls Gap i Lincoln County i Kentucky. Storleik: 4.0 x 3.5 x 3.0 cm | |||
Generelt | |||
---|---|---|---|
Kategori | Sulfidmineral | ||
Kjemisk formel | NiS | ||
Strunz-klassifisering | 02.CC.20 | ||
Krystallsymmetri | Trigonal 32/m | ||
Einingscelle | a = 9.607 Å, c = 3.143 Å; Z=9 | ||
Identifikasjon | |||
Farge | bleik messinggul til bronsegul, matt til iridescerande | ||
Krystallform | Typisk nålforma (nåleliknande) ofte i utstrålande strekar - òg massive | ||
Krystallsystem | Trigonal heksagonal skalenoeder | ||
Kløyv | perfekt på {1011} og {0112} - uklår på typisk form | ||
Brot | Ujamn | ||
Fastleik | Sprø; hårfine krystallar elastisk | ||
Mohs hardleiksskala | 3 - 3.5 | ||
Glans | Metallisk | ||
Strekfarge | grønaktig svart | ||
Transparens | Ugjennomsiktig | ||
Spesifikk vekt | 5.3 - 5.5 | ||
Andre eigenskapar | sprø og vert magnetisk ved oppvarming | ||
Kjelder | [1][2][3][4] |
Milleritt er eit nikkelhaldig mineral med kjemisk samansetjing NiS. Det har messinggul farge og metallglans. Mineralet vert danna ved låg temperatur, dels som hårfine fibrar på holrom, dels sekundært etter andre nikkelmineral.
Det er påvist i små mengder ved fleire norske lokalitetar, til dømes ved Flåt nikkelgruver i Evje. Milleritt er funne som fibrar i holrom ved Valberg hyperittbrot ved Kragerø.
Milleritt vart oppdaga av Wilhelm Haidinger i 1845 i kolgruver i Wales. Det vart kalla opp etter den britiske mineralogen William Hallowes Miller. Mineralet er ganske sjeldan i prøveform og er vanlegasat i Halls Gap-området i Lincoln County i Kentucky i USA.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Milleritt. (2012, 24. februar). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/milleritt.
- ↑ http://rruff.geo.arizona.edu/doclib/hom/millerite.pdf Handbook of Mineralogi
- ↑ http://www.mindat.org/min-2711.html Mindat
- ↑ http://webmineral.com/data/Millerite.shtml Webmineral
- ↑ Hurlbut, Cornelius S.; Klein, Cornelis, 1985, Manual of Mineralogi, 20th ed., s. 279-280, ISBN 0-471-80580-7
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- Mineralgalleri Arkivert 2005-03-24 ved Wayback Machine.