Francis George Scott
Francis George Scott | |||
Fødd | 25. januar 1880 | ||
---|---|---|---|
Fødestad | Hawick | ||
Død | 6. november 1958 (78 år) | ||
Dødsstad | Glasgow | ||
Opphav | Storbritannia, Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland | ||
Verka som | komponist |
Francis George Scott (25. januar 1880–6. november 1958) var ein skotsk komponist som ofte er knytt til den skotske renessansen.
Scott var fødd i Hawick i Roxburghshire som son av ein leverandør av fabrikkdelar. Han blei utdanna i Hawick og ved universiteta i Edinburgh og Durham, og studerte komposisjon under Jean Roger-Ducasse i Paris. Frå 1904 til 1913 var han lærar ved Langholm Academy, der han underviste den unge Christopher Murray Grieve.[1] I 1925 blei han lektor i musikk ved Jordanhill Training College for Teachers i Glasgow, ein posisjon han heldt i over 25 år. Han fekk æresgraden LL.D. frå Universitetet i Glasgow i 1957.
Scott si tilnærming til komposisjon var påverka av ein intens kjærleik til skotsk litteratur, som vann han Saintsbury-essayprisen ved University of Edinburgh.[2] Scott skreiv meir enn tre hundre songar, inkludert mange settingar av verk av Hugh MacDiarmid, William Dunbar, William Soutar og Robert Burns. Han gav ut seks band med skotske tekster. I 1949 blei det halde ei fullstendig framføring av hans Thirty-five Scottish and Other Poems i Edinburgh og Glasgow.[3] 24. januar 1980 blei det halde ein konsert i Queen's Hall i Edinburgh for å markera hundreåret for fødselen hans.[2]
Den anglo-skotske komponisten Ronald Stevenson har transkribert fleire av Scott sine verk for piano, inkludert Eight Songs of Francis George Scott.[4][5] Toccata gav ut ein CD med den komplette musikken hans for solopiano i 2021, inkludert den fyrste innspelinga av Intuitions, eit sett av 57 miniatyrverk framført av Christopher Guild.[6] Ei rekkje songar er gjevne på CD-en Moonstruck, framført av Lisa Milne, Roderick Williams og Iain Burnside.[7]
Dottera til Scott, Lillias, gifta seg med den skotske komponisten Erik Chisholm.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Perrie, Walter (1980), Neitzsche and the Drunk Man, in Cencrastus No. 2. Spring 1980, pp. 9 - 12, ISSN 0264-0856
- ↑ 2,0 2,1 Bruce, George (1980), F.G. Scott 1880 - 1958, in Cencrastus No. 4, Winter 1980-81, s. 27 & 28, ISSN 0264-0856
- ↑ Shires, Norman (1974), Music and Musicians, in The Scottish Arts Club, Edinburgh, 1874 - 1974, The Scottish Arts Club, Edinburgh, pp. 66 & 67.
- ↑ Gasser, M., "Ronald Stevenson, Composer-Pianist : An Exegetical Critique from a Pianistic Perspective" (Edith Cowan University Press, Western Australia, 2013)
- ↑ Eight Songs of Francis George Scott, Robertson Publications
- ↑ Toccata TOCC0547, reviewed at MusicWeb International
- ↑ Signum SIGCD096 (2007)
- Denne artikkelen bygger på «Francis George Scott» frå Wikipedia på engelsk, den 24. juni 2024.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Sadie, S. (red.) (1980) The New Grove Dictionary of Music & Musicians, [vol. # 17].
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- Bøker
- Bruce, George (1980), F.G. Scott 1880 - 1958, in Cencrastus No 4, Winter 1980–81, pp. 27 & 28, ISSN 0264-0856
- Lindsay, Maurice (1980), Francis George Scott and the Scottish Renaissance, Paul Harris, ISBN 9780904505436
- Ross, Raymond J. (1980), Prophet Unhonoured, a review of Francis George Scott and the Scottish Renaissance, in Cencrastus No. 4, Winter 1980–81, p. 37
- Nettstader
- Digitaliserte notar av verka hans ved Five Centuries of Scottish Music frå AHDS Performing Arts