Epsomitt

Epsomitt
Epsomittformasjon i ei grotte i New Mexico.
Generelt
Kategori	Sulfatmineral
Kjemisk formel	MgSO4·7H2O
Strunz-klassifisering	07.CB.40
Dana-klassifisering	29.6.11.1
Krystallsymmetri	Ortorombisk disfenoidal H-M-symbol (2 2 2) Romgruppe: P 212121
Einingscelle	a = 11,86 Å, b = 11,99 Å, c = 6,858 Å; Z=4
Identifikasjon
Farge	Kvit, grå, fargelaus, eller rosa, grønaktig
Krystallform	Nåleforma til trådaktig skorper
Krystallsystem	Ortorombisk
Tvilling	Sjeldan observert på {110}
Kløyv	{010} perfekt {101} tydeleg
Brot	Muslig
Mohs hardleiksskala	2
Glans	glasaktig, silkeaktig når trådaktig
Transparens	Gjennomsiktig til gjennomskineleg
Spesifikk vekt	1,67–1,68
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa (-)
Brytingsindeks	nα = 1,433 nβ = 1,455 nγ = 1,461
Dobbeltbryting	δ = 0,028
2V-vinkel	Målt: 52°
Oppløyselegheit	i vatn
Endrar seg til	Dehydrerer i tørr luft
Kjelder	[1][2][3]

Epsomitt, òg kalla epsomsalt, engelsk salt eller bittersalt, er eit fargelaust til kvitt mineral som består av vasshaldig magnesiumsulfat, MgSO₄·7H₂O. Det krystalliserer rombisk. Mineralet er lett løyseleg i vatn.^[4] I tørr luft kan det miste éit molekyl krystallvatn og gå over til heksahydritt. Det finst naturleg som utblomstringar (efflorescensar), i avsetninger frå mineralkjelder og ved fumaroleaktivitet, og dessutan i saltførekomstar. Saltet vart første gongen framstelt i England av N. Grew i 1695 av mineralvatn frå kjeldene i Epsom, og mineralet har fått namn etter denne staden. Saltet vart tidlegare brukt som avføringsmiddel, ved etterbehandling av tekstil (appretur), i gjødsel, badesalt og meir.

• Epsomitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/epsomitt.