wonder

• Geluid:  wonder    (hulp, bestand)

• won·der

• In de betekenis van ‘mirakel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]

het wonder o

1. een gebeurtenis waaraan een bovennatuurlijke oorsprong toegeschreven wordt en die men niet anderszins logisch kan verklaren

   • Het was echt een wonder dat hij dat ongeluk overleefd heeft. 

2. een natuurlijke gebeurtenis die eigenlijk zo bijzonder is dat het wel een bovennatuurlijke oorsprong lijkt te hebben

   ▸ Ik geloof in de kracht van de natuur, in het wonder van de seizoenen, en de elementen die continu in beweging zijn.^[2]

3. een natuurlijke handeling die een probleem wel heel goed weet op te lossen

   ▸ Gelukkig deden af en toe ’s avonds een jointje, minder werken, minder koffie en vlees en vaker hardlopen en zwemmen wonderen.^[2]

• godswonder, kerstwonder, rekenwonder, schaakwonder, talenwonder, wereldwonder

• mirakel

wonder

1. verwondering en verbazing veroorzakend

   • Welkom in de wondere wereld van Windows 7. ^[3]

wonder

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wonderen
   

   • Ik wonder. 

2. gebiedende wijs van wonderen
   

   • Wonder! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wonderen
   

   • Wonder je? 

• Het woord wonder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wonder" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

wonder

1. wonder o.

• Geluid:  wonder (VS)    (hulp, bestand)

• erfwoord van Angelsaksisch wundor. Van West-Germaans *wundr, Proto-Germaans *wundrą.

wonder

1. overgankelijk verbazen

   «The gymnast wondered the crowd with her flexibility and agility.»

   De gymnast verbaasde de menigte met haar lenigheid en behendigheid.

2. onovergankelijk ~ whether/if/about: zich afvragen.

   «I wonder whether it is possible to find an easy and effective solution.»

   I vraag me af of het mogelijk is een gemakkelijke en doeltreffende oplossing te vinden.

wonder

1. wonder o.