samenhang

• Geluid:  samenhang    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsamə(n)ˌhɑŋ / (3 lettergrepen)

• sa·men·hang

• zn: naamwoord van handeling  samenhangen ww  ^[1]

de samenhang m

1. toestand waarin er een onderling verband bestaat

   ▸ Amerikaanse macht, of het nu gaat om de militaire suprematie of diplomatieke overredingskracht, devalueert als er twijfels rijzen over de interne samenhang. Kan deze wereldspeler als het erop aan komt wel als eenheid opereren?^[2]

2. mate waarin er een onderling verband is

   ▸ Je zou dat algemeen beschaafd koeterwaals kunnen noemen: realistische taal, zonder al te veel samenhang.^[3]

samenhang

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van samenhangen
   

   • ... dat ik samenhang. 

• Het woord samenhang staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "samenhang" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.