risten

• Geluid:  risten    (hulp, bestand)

• ris·ten

risten ^{[1] [2]}

1. overgankelijk tot een ris bijeenvoegen
2. overgankelijk van de ris afnemen

• aanristen, afristen

• rister, ristster

de risten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord rist

risten

1. meervoud verleden tijd van rissen
   

   • Wij risten. 
     
   • Jullie risten. 
     
   • Zij risten. 

• Het woord risten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "risten" herkend door: