rans

• Geluid:  rans    (hulp, bestand)
• IPA: / rɑns / (1 lettergreep)

• rans

• van Frans rance dat teruggaat op Latijn rancidus, in de betekenis van ‘ranzig’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^{[1] [2] [3]}

rans

1. (van vet en olie) sterk smakend en een akelige geur verspreidend door afbraak (hydrolyse en oxidatie)

• ranzig
• garstig

• ransheid

• Het woord rans staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rans" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• rans

rans, o

1. onbepaalde vorm genitief enkelvoud van ran

rans, mv

1. onbepaalde vorm genitief meervoud van ran