jatten

• Geluid:  jatten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈjɑtə(n) / (2 lettergrepen)

• jat·ten

• ww: van Bargoens  jat zn  met het achtervoegsel -en, afkomstig , in de betekenis van ‘gappen’ voor het eerst aangetroffen in 1901 ^{[1] [2]}
• zn:  jat zn  met de uitgang -en ^[3]

jatten

1. overgankelijk (Jiddisch-Hebreeuws) iets wegnemen van iemand en het zich wederrechtelijk toe-eigenen

   • Het bleek dat zijn mobieltje gejat was door Ronald. 

   ▸ Maar er zijn ook mensen van buiten het tuindorp die even een schuttinkje van een sloopwoning komen jatten, weten ze.^[4]

jatten

1. meervoud verleden tijd van jatten
   

   • Wij jatten. 
     
   • Jullie jatten. 
     
   • Zij jatten. 

   ▸ Aan het eind van de week kochten of jatten Mick, Brian en Keith de muziekbladen en bestudeerden de hitparade, zonder de illusie te koesteren dat zij daar ooit in zouden staan.^[5]

• gappen, stelen, klauwen, pikken

de jatten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord jat

   ▸ Alles aan dit schip zal ik zelf maken, mej deze beide jatten.^[6]

• Het woord jatten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jatten" herkend door: