indulgent
- in·dul·gent
- uit het Frans
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | indulgent | indulgenter | indulgentst |
| verbogen | indulgente | indulgentere | indulgentste |
| partitief | indulgents | indulgenters | - |
indulgent [1]
- van een persoon dat hij makkelijk andere mensen hun zin geeft
- Het woord indulgent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "indulgent" herkend door:
| 58 % | van de Nederlanders; |
| 58 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be