imbeciel
- im·be·ciel
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zwakzinnig, onnozel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1650 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | imbeciel | imbecielen |
| verkleinwoord | - | - |
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | imbeciel | imbecieler | imbecielst |
| verbogen | imbeciele | imbecielere | imbecielste |
| partitief | imbeciels | imbecielers | - |
imbeciel
- zwakzinnig in de op een na hoogste graad
- (pejoratief) onnozel, dom, stompzinnig
- Het woord imbeciel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "imbeciel" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "imbeciel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 8
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- WikiWoordenboek:Pagina's die ISBN magische koppelingen gebruiken
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Pejoratief in het Nederlands
- Bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 96 %
- Prevalentie Vlaanderen 97 %