heersen

• Geluid:  heersen    (hulp, bestand)
• IPA: /hersə(n)/

• heer·sen

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘regeren’ voor het eerst aangetroffen in 1348 ^[1]
• ^[2]

heersen

1. inergatief de macht uitoefenen

   • Deze tsaar heerste met ijzeren vuist. 

2. absoluut (medisch) als epidemie aanwezig zijn in de bevolking

   • Er heerste griep. 

• beheersen, overheersen

• heerser, heersziek, heerszucht, heerszuchtig

• Het woord heersen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "heersen" herkend door: