etymologie

• Geluid:  etymologie    (hulp, bestand)

• ety·mo·lo·gie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘woordafleidkunde’ voor het eerst aangetroffen in 1521 ^[1]
• (Grieks) ετυμολογία; ἔτυμος (étymos; ware betekenis van een woord) + λογία (logía; wetenschap, leer).
  

ετυμολογία → (7e eeuw, Isidorus van Sevilla, Latijn) Etymoligiae → (Frans) étymologie → (Nederlands) etymologie (met het achtervoegsel -logie) ^[2]

de etymologie v

1. (taalkunde) woordherkomst, woordafleiding; de geschiedenis van een woord
2. (wetenschap) de studie naar de oorsprong en de verandering van vorm en betekenis van woorden

   ▸ „De conciërge?”
   „Hij haat dat woord, al bevalt de etymologie ervan hem wel. Hij heeft mij geleerd dat het is afgeleid van ‚comte des cierges’, de graaf der kaarsen.”^[3]

• [1] woordherkomst, woordafleiding

• volksetymologie

• etymoloog

• Het woord etymologie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "etymologie" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.