draven

• Geluid:  draven    (hulp, bestand)

• dra·ven

• In de betekenis van ‘rennen’ voor het eerst aangetroffen in 1350 ^[1]
• ^[2]

draven onovergankelijk ^[3]

1. (van paarden) in draf gaan

   • Ratelend kwam een boerenwagen beladen met melkbussen aanrijden, een stevig dravende hit ervoor. ^[4] 

2. hard lopen

   • Ben goede vrienden met de dorpshonden.. Ze draven achter mij aan als ratten of rotjongens achter de Rattenvanger van Hamelen. De inboorlingen beantwoorden mijn 'Goede morgen' en `Goede middag' — ik sta nu bekend als de vaste gast op het kasteel. ^[5] 

• dribbelen

• aandraven, afdraven, doordraven, harddraven, opdraven, overdraven, ronddraven, uitdraven, verdraven, voortdraven

• draver, draverij, draverik, gedraaf

• ravend, varend

• Het woord draven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "draven" herkend door: