compileren

• Geluid:  compileren    (hulp, bestand)

• com·pi·le·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘samenvoegen’ voor het eerst aangetroffen in 1824 ^[1]
• afgeleid van het Franse compiler met het achtervoegsel -eren

compileren

1. overgankelijk een opeenstapeling maken, een zo volledig mogelijke verzameling aanleggen, gewoonlijk van geschriften of informatie

   • Hij compileerde de losse informatie tot een verslag van de gebeurtenissen van de conferentie. 

2. overgankelijk (informatica) de broncode van een programma omzetten van een formele invoertaal in een formele uitvoertaal waardoor een objectcode ontstaat

   • Er is wat misgegaan toen ik het programma compileerde. 

• decompileren

• compilatie, compilator, compileerproces

• samenstellen, samenstelling

• Het woord compileren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "compileren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.