beskyldte

• be·skyld·te

• Deense werkwoordsvorm met het voorvoegsel be-

beskyldte, g / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van beskyldt

beskyldte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van beskyldt

beskyldte

1. verleden tijd van beskylde

• be·skyld·te

• Noorse werkwoordsvorm met het voorvoegsel be-

beskyldte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van beskyldt

beskyldte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van beskyldt

beskyldte

1. verleden tijd van beskylde