barricade

• Geluid:  barricade    (hulp, bestand)

• bar·ri·ca·de

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘straatversperring’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1669 ^[1]

de barricade v

1. straatversperring die de doorgang door een straat onmogelijk maakt

   • De oproerlingen richtten veel barricades op om de politietroepen tegen te houden. 

2. op de barricade gaan: protesteren

   • Hij klom voor ieder onrecht op de barricade. 

• Het woord barricade staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "barricade" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

barricade

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van barricader
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van barricader
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van barricader