arrestatiebevel

• Geluid:  arrestatiebevel    (hulp, bestand)

• ar·res·ta·tie·be·vel

• samenstelling van  arrestatie  en  bevel 

het arrestatiebevel o

1. (juridisch) een document dat de politie de opdracht geeft een verdachte of veroordelde aan te houden

   • Er werd een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. 
   • Internationaal Strafhof in Den Haag vaardigt arrestatiebevel uit tegen Poetin. ^[1] 

• [1] aanhoudingsbevel

• Het woord arrestatiebevel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.