accent

• Geluid:  accent    (hulp, bestand)
• IPA: / ɑkˈsɛnt / (2 lettergrepen)

• ac·cent

• Te herleiden tot het Latijnse accentus, voltooid deelwoord van accinere, al dan niet via ontlening uit het Frans. ^[1] In de betekenis van ‘klemtoon’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[2]

het accent o

1. (taalkunde) de manier waarop iemand de fonetische klanken uitspreekt

   • Zij heeft een West-Vlaams accent. 

   ▸ ‘Van Gooooo,’ klonk een tijdje later het trage zuidelijke Tennessee accent van Pogue, ‘Is er daar water?’^[3]

2. (taalkunde) een diakritisch teken dat op een geschreven klinker kan worden geplaatst

   • Er moet nog een accent op de letter e. 

3. emfase, nadruk

   • Het accent zal liggen op het ontslagrecht. 

• bijaccent, contrastaccent, eindaccent, hoofdaccent, woordaccent, zinsaccent

• accent aigu, accent circonflexe, accent grave, accentkleur, accentloos, accentteken, accentvers, dubbel accent aigu

• Het woord accent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "accent" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  accent (VK)    (hulp, bestand)

accent

1. (taalkunde) accent [1,2]
2. accent [3], emfase, nadruk

• [2] emphasis

accent

1. overgankelijk accentueren, het accent/de nadruk leggen op

• Geluid:  accent    (hulp, bestand)

accent m

1. (taalkunde) accent [1,2]
2. accent [3], emfase, nadruk