Naar inhoud springen

Werkkabinet I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werkkabinet I
Kabinet-Kerja I
Kabinet in Indonesië Vlag van Indonesië
Premier Soekarno
Start 10 juli 1959
Eind 18 februari 1960
Voorganger Kabinet-Djoeanda
Opvolger Werkkabinet II
Staatshoofd Soekarno
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Het Werkkabinet I of Werkend Kabinet I (Indonesisch: Kabinet Kerja I) was een Indonesisch kabinet in de jaren 1959-1960. President Soekarno had steviger de macht in handen genomen door in dit kabinet ook de rol van minister-president op zich te nemen. Al tijdens de termijn van het voorgaande kabinet-Djoeanda waren verschillende maatregelen doorgevoerd, maar met het decreet van Soekarno van 5 juli 1959 werd een meer autoritair staatsbestel[1] ingevoerd waarbij de Indonesische Grondwet van 1945 werd hersteld, de Konstituante werd opgeheven, en de gekozen Volksvertegenwoordigingsraad (uiteindelijk per maart 1960) weer wijzigde in een benoemd parlement. Dit staatsbestel staat bekend als de geleide democratie. Volgend op het decreet stelde Soekarno zijn eerste 'eigen' kabinet samen, met ook een grotere rol voor het leger, vooral in de persoon van Abdul Harris Nasution. Het Werkkabinet I was het eerste van in totaal zeven kabinetten met Soekarno als minister-president.

Kabinetsprogramma

[bewerken | brontekst bewerken]

Het kabinetsprogramma van het eerste Werkkabinet van Soekarno bestond uit drie punten:[2]

  1. Op korte termijn zorgen voor het voldoen aan de eerste levensbehoeften van het volk (kleding en voedsel).
  2. Zorg dragen voor de veiligheid van het volk en de staat.
  3. Voortzetting van de strijd tegen economisch en politiek imperialisme.

Bij dit derde punt moet specifiek gedacht worden aan de strijd met Nederland om West-Irian te laten aansuliten bij de Republiek Indonesië, en het varen van een onafhankelijke koers, los van de machtsblokken van de Koude Oorlog, zoals besproken tijdens de Bandungconferentie van 1955.

Het Werkkabinet I werd op 18 februari 1960 door Soekarno vervangen door het Werkkabinet II, met enkele nieuwe ministers. De belangrijkste posten bleven echter in handen van dezelfde personen: Soekarno zelf bleef premier, stafchef van het leger Abdul Harris Nasution bleef minister van defensie, Djoeanda Kartawidjaja bleef 'eerste minister' en minister van financiën en Soebandrio bleef minister van buitenlandse zaken.

Samenstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Soekarno gooide de opzet van het kabinet geheel op de schop. Veel ministersposten werden gewijzigd in een onderministerschap: zo waren er in het eerste Werkkabinet geen ministers maar onderministers (menteri muda) van godsdienst, gezondheid, informatie, justitie, landbouw, openbare werken, transport, handel, industrie en onderwijs. Daarentegen waren er nu nieuwe ministersposten voor productie, distributie, volkswelzijn en ontwikkeling. Acht anderen werden aangewezen als minister van staat ex-officio, wat inhield dat zij hun ministerspost kregen vanwege hun bestaande functie (bijvoorbeeld stafchef bij het leger).

Nr. Ministerspost Minister Partij
1 Minister-President
(tevens president)
Soekarno
2 Eerste minister Djoeanda Kartawidjaja
Vice-eerste minister Johannes Leimena
(vanaf 27 juli 1957)
Parkindo
3 Veiligheid en Defensie Abdul Harris Nasution IPKI
4 Financiën Djoeanda Kartawidjaja
5 Productie Suprajogi
6 Distributie Johannes Leimena Parkindo
7 Ontwikkeling Chaerul Saleh Murba
8 Volkswelzijn Muljadi Djojomartono v/h Masjoemi[3]
9 Buitenlandse Zaken Soebandrio
10 Binnenlandse Zaken en Regionale Autonomie Ipik Gandamana IPKI
11 Sociale Zaken en Cultuur
(tot 30 juli 1959)
Mohammad Yamin

Onderministers

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Onderministerspost Onderminister Partij
12 Informatie Maladi
13 Defensie Hidajat
14 Justitie Sahardjo
15 Politie Said Sukanto Tjokroatmodjo
16 Veteranen Sambas Atmadinata
17 Financiën Notohamiprodjo
18 Landbouw Abdul Azis Saleh
19 Openbare Werken en Energie Sardjono Dipokusumo
20 Arbeid Ahem Erningpradja
21 Zeevaart Abdulmutalib Danuningrat
22 Grondtransport en Post, Telegraaf en Telefoon Djatikoesoemo
23 Luchtvaart R. Iskander
24 Handel Arifin Harahap
25 Industrie Soeharto Sastrosoeyoso PNI
26 Landzaken Sadjarwo BTI
27 Transmigratie en Dorpsontwikkeling Achmadi
28 Gezondheid Satrio
29 Godsdienst Wahib Wahab NU
30 Onderwijs en Cultuur Prijono Murba
31 Mobilisatie van Menskracht Sudjono
Soedibjo PSII
32 Basisindustrie en Mijnbouw Chaerul Saleh Murba
33 Sociale Zaken Muljadi Djojomartono v/h Masjoemi
34 Verhoudingen met het Parlement W.J. Rumambi
35 Verhoudingen met oelama's Fattah Jasin NU

Ministers van staat ex-officio

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Ambt Minister Partij
36 Stafchef van de landmacht Abdul Harris Nasution IPKI
37 Stafchef van de luchtmacht Soerjadi Soerjadarma
38 Stafchef van de marine Eddy Martadinata
39 Stafchef van de politie Said Sukanto Tjokroatmodjo
40 Procureur-generaal Gatot Taroenamihardja
(tot 22 september 1959)
Goenawan
(vanaf 31 december 1959)
41 Vicevoorzitter van het hoge adviesorgaan
(vanaf 15 augustus 1959)
Roeslan Abdulgani PNI
42 Voorzitter van het nationale planningsbureau
(vanaf 15 augustus 1959)
Mohammad Yamin
43 Voorzitter van het staatstoezichtorgaan
(vanaf 15 augustus 1959)
Hamengkoeboewono IX