Wereldjodendom

De term "Weltjudentum" werd in 1908 voor het eerst gebruikt door de Duitse theoloog Gustav Adolf Deissmann. Deismann deed dat in zijn boek Licht vom Osten. Das Neue Testament und die neuentdeckten Texte der hellenistisch-römischen Welt. Deissmann was geen antisemiet en deed dit in een beschrijving van een zich verspreidende Joodse cultuur in de eerste eeuwen van onze jaartelling.^[1]

De nationaalsocialisten en andere antisemieten gaven aan de term later de betekenis van een wereldwijde Joodse entiteit en suggereerden niet alleen een verborgen en heimelijk werkende organisatie maar ook heimelijke doelen die "het wereldjodendom" na zou streven. Het begrip wordt door de Front Deutscher Äpfel gepersifleerd als het Weltbananentum.^[2]

• Gustav Adolf Deissmann, Licht vom Osten. Das Neue Testament und die neuentdeckten Texte der hellenistisch-römischen Welt. Tübingen: Mohr 1908. Engels: Light from the Ancient East the New Testament Illustrated by Recently Discovered Texts of the Graeco-Roman World. London: Hodder & Stoughton, 1910
• Albrecht Gerber, Deissmann the Philologist. Berlin, New York 2010, ISBN 978-3-11-022431-3