Toba (keizer)
| Toba | ||
|---|---|---|
| 24 februari 1103 - 20 juli 1156 | ||
| ||
| 74e keizer van Japan | ||
| Periode | 1107 – 1123 | |
| Voorganger | Horikawa | |
| Opvolger | Sutoku | |
| Vader | Keizer Horikawa | |
| Moeder | Fujiwara no Ishi | |
Keizer Toba (鳥羽天皇, Toba-tennō, 24 februari 1103 – 20 juli 1156) was de 74e keizer van Japan, volgens de traditionele opvolgvolgorde.[1] Hij regeerde officieel van 1107 tot 1123, maar net als zijn grootvader, Shirakawa, regeerde hij na zijn aftreden van achter de schermen verder volgens het Insei-systeem.[2]
Genealogie
[bewerken | brontekst bewerken]Toba’s persoonlijke naam (imina) was Yoshihito-tennō.[3]. Hij was de zoon van keizer Horikawa en keizerin Fujiwara no Ishi.
Toba had zelf drie keizerinnen en enkele hofdames. Hij kreeg in totaal 14 kinderen. Drie van hen werden ook keizer: Sutoku, Go-Shirakawa en Konoe.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Toba’s moeder stierf toen Toba zelf nog jong was, waarna hij verder werd opgevoed door zijn grootvader; voormalig keizer Shirakawa.
In 1107 stierf Toba’s vader, keizer Horikawa, en werd Toba als diens enige zoon automatisch de nieuwe keizer. Hij betrad de troon op 5-jarige leeftijd. Hij had in praktijk weinig te vertellen daar zijn grootvader vanuit het klooster waarin hij zich had teruggetrokken bleef doorregeren.
Na 17 jaar te hebben geregeerd, dwong Shirakawa Toba tot aftreden. De troon ging over op Toba’s zoon, Sutoku. Toba trok zich nadien eveneens terug in een klooster. Zes jaar na Toba’s aftreden stierf Shirakawa, en nam Toba zijn positie over als Insei-keizer van Japan. Hij behield deze positie gedurende de regeerperiodes van drie van zijn zonen.
In 1134 maakte Toba een pelgrimstocht naar de Kumanoschrijnen. Hij stierf in 1156 op 53-jarige leeftijd.
Periodes
[bewerken | brontekst bewerken]Toba’s regeerperiode als keizer omvatte de volgende periodes uit de Japanse geschiedenis:
- Kajō (1106-1108)
- Tennin (1108-1110)
- Ten'ei (1110-1113)
- Eikyū (1113-1118)
- Gen'ei (1118-1120)
- Hōan (1120-1124)
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323.
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691.
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842.
- ↑ Japanse hof: 鳥羽天皇 (74)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 178-181; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 320-322; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 203-204.
- ↑ Titsingh, p. 172; Brown, p. 317.
· 
· 