Tisiphone
Tisiphone, Teisiphone[1] of Tisifone (Oudgrieks: Τισιφόνη/Τεισιφόνη, "moordwreekster") is de naam van twee figuren uit de Griekse mythologie.
De Erinyen
[bewerken | brontekst bewerken]Tisiphone was een van de Erinyen of Furiën, en de zus van Alecto en Megaera. Ze was degene die alle vormen van moord strafte: parricide, broedermoord en moord. Er bestaat een mythe over hoe Tisiphone verliefd werd op Cithaeron, en vervolgens de oorzaak was van zijn dood nadat een van de slangen op haar hoofd hem had gebeten. In het zesde boek van Virgilius' Aeneis werd Tisiphone beschouwd als de furieuze en wrede wachter voor de poorten van de Tartarus.
Dochter van Alcmaeon
[bewerken | brontekst bewerken]Tisiphone was de dochter van Alcmaeon en Manto. Alcmaeon liet zijn kinderen, Tisiphone en Amphilochus, per ongeluk achter bij Kreon. Kreons vrouw verkocht haar als slavin, jaloers op haar schoonheid. Ze realiseerde zich niet dat de koper van Tisiphone in dienst was van haar vader. Toen Alcmaeon terugkeerde, redde hij zijn dochter en kreeg zijn zoon weer terug.
Referenties uit de huidige tijd
[bewerken | brontekst bewerken]- (466) Tisiphone is een planetoïde.
- De Tisiphone abeona is een Australische vlinder.
- De HMS Tisiphone was een Engels schip, gebouwd in 1781 en gesloopt in 1816. Viceadmiraal Lord Hugh Seymour overleed in 1801 aan boord van dit schip.[2][3]
- Fury is een personage, geïnspireerd door Tisiphone.
- Path of the Fury is een boek van David Weber.
- Het spel Game Boy Advance Golden Sun: The Lost Age bevat een wapen genaamd Tisiphone Edge.
- Het karakter Tisiphone werd gepersonifieerd in het toneelstuk Rough Magic van Roberto Aguirre Sacasa. Het stuk werd in 2005 uitgevoerd in het Hangar Theatre in Ithaca (New York).
- Het karakter Tisiphone is een miniboss in het spel Hades (een spel gemaakt door Supergiant Games), samen met haar zussen Megaera en Alecto. Haar dialoog beperkt zich tot varianten op het woord 'murderer'.
- ↑ Waldner, Katharina, "Teisiphone" in: Der Neue Pauly, Herausgegeben von: Hubert Cancik,, Helmuth Schneider (Antike), Manfred Landfester (Rezeptions- und Wissenschaftsgeschichte). Online geraadpleegd op 2 maart 2020. Voor het eerst online gepubliceerd: 2006
- ↑ Dukes of Buckingham.com
- ↑ HMS Tisiphone (1781), National Archives