Tamisiocarididae
Tamisiocarididae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Cambrium | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Tamisiocarididae Pates & Daley, 2019 | |||||||||||
Anomalocaris briggsi | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Tamisiocarididae op Wikispecies | |||||||||||
|
De Tamisiocarididae zijn een familie van uitgestorven radiodonten, zeedieren die verwant zijn aan de geleedpotigen, die fijn gestekelde aanhangsels droegen die vermoedelijk werden gebruikt bij filtervoeding. Toen de clade voor het eerst werd ontdekt, heette hij Cetiocaridae, naar een illustratie uit de beweging van de speculatieve evolutie, Bearded Ceticaris door John Meszaros, dat een hypothetische filtervoedende radiodont afbeeldde in een tijd voordat er bekend was dat ze bestonden. De familienaam was echter niet geldig volgens de International Code of Zoological Nomenclature, aangezien er geen echt geslacht met de naam Cetiocaris bestaat, en in 2019 werd het formeel vervangen door de naam Tamisiocarididae, naar het enige geldige geslacht van de clade op dat moment. De familie is alleen bekend uit Serie 2 van het Cambrium, in tegenstelling tot andere radiodonte families, die gedurende het Cambrium langer bleven bestaan. Alle bekende soorten zouden in tropische of subtropische wateren hebben geleefd, wat duidt op een voorkeur voor warmere wateren.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Zoals de meeste radiodonten hebben cetiocariden stekelige frontale aanhangsels. In deze familie zijn de hulpstekels echter fijn en dicht op elkaar geplaatst, aangepast voor filtervoeding zoals bij moderne reuzenhaaien en baleinwalvissen. Tamisiocaris at bijvoorbeeld naar schatting prooien die ongeveer een millimeter groot waren.
Fylogenie
[bewerken | brontekst bewerken]Tamisiocarididae heette oorspronkelijk Cetiocaridae. In het speculatieve paleokunstboek All Your Yesterdays uit 2013 beeldde paleokunstenaar John Meszaros een hypothetische filtervoedende anomalocaridide af die hij "Cetiocaris" noemde. Dit kunstwerk inspireerde tot de naam Cetiocaridae. Aangezien er echter in het echt geen geslacht Cetiocaris bestaat, voldoet de naam Cetiocaridae niet aan artikel 29 van de ICZN, de International Code of Zoological Nomenclature, en is deze als familienaam ongeldig. De familie Tamisiocarididae werd vervolgens bedacht als een vervangende naam voor de clade. Cetiocaridae werd oorspronkelijk fylogenetisch gedefinieerd als alle soorten die nauwer verwant zijn aan Tamisiocaris borealis dan aan Anomalocaris canadensis, Amplectobelua symbrachiata of Hurdia victoria.
Radiodonta |
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Soort | Beschrijvers | Jaar benoemd | Leeftijd | Locatie | Frontaal aanhangsel |
---|---|---|---|---|---|
Anomalocaris briggsi | Nedin | 1995 | Cambrium Serie 4 | Australië | |
Houcaris saron | Hou, Bergström, & Ahlberg | 1995 | Cambrium Serie 3 | China | |
Houcaris magnabasis | Pates, Daley, Edgecombe, Cong, & Lieberman | 2019 | Cambrium Serie 4 | Verenigde Staten | |
Tamisiocaris borealis | Daley & Peel | 2010 | Cambrium Serie 3 | Groenland |
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Tamisocaridide fossielen zijn gevonden in de Emu Bay Shale van Australië, de Sirius Passet Lagerstätte van Groenland en de Kinzersformatie van de Verenigde Staten. Hun fossielen dateren uit stadium 3 en stadium 4 van het Cambrium.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Tamisiocarididae op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.