Naar inhoud springen

Sjoukje Dijkstra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sjoukje Dijkstra
Sjoukje Dijkstra in 1965
Sjoukje Dijkstra in 1965
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 28 januari 1942
Geboorteplaats Akkrum
Overlijdensdatum 2 mei 2024
Overlijdensplaats Someren
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s) Kunstschaatsen
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Sjoukje Rosalie Dijkstra (Akkrum, 28 januari 1942Someren, 2 mei 2024) was een Nederlands kunstrijdster op de schaats. Dijkstra behoorde in de jaren zestig van de 20e eeuw tot de wereldtop.[1] Zij werd in 1962, 1963 en 1964 wereldkampioen en vanaf 1960 vijfmaal op rij Europees kampioen. In 1960 won zij bij de Olympische Winterspelen in Squaw Valley de zilveren medaille en vier jaar later bij de Winterspelen in Innsbruck het goud.

Sjoukje Dijkstra werd in Akkrum geboren maar groeide op in Amstelveen. Dijkstra kreeg haar talent van huis mee: haar vader Lou Dijkstra had als hardrijder op de schaats al aan de Winterspelen van 1936 meegedaan. Toen zij negen jaar was, ging ze met een vrachtvliegtuig met de tienjarige Joan Haanappel en trainster Annie Verlee zes weken naar Londen om te trainen bij Arnold Gerschwiler uit Zwitserland.

Dijkstra won haar eerste medaille bij het nationaal kampioenschap in 1954. Tijdens haar carrière moest zij het aanvankelijk afleggen tegen Haanappel, maar uiteindelijk bleek zij een klasse apart. Zij werd vanaf 1960 vijfmaal op rij Europees kampioen en in 1962, 1963 en 1964 wereldkampioen. Het bekendst werd Dijkstra door haar successen bij de Olympische Winterspelen. Zij maakte haar debuut als 14-jarige bij de Winterspelen van 1956 in Cortina d'Ampezzo. In 1960 won zij bij de Olympische Winterspelen in Squaw Valley de zilveren medaille en vier jaar later in Innsbruck het goud. Daarmee was zij de eerste Nederlander die een gouden medaille won bij de Winterspelen; ter ere hiervan werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ook werd zij benoemd tot erelid van de KNSB.

Dijkstra bleef lang de enige Nederlandse sporter die op de Winterspelen een gouden medaille wist te winnen op een ander onderdeel dan het langebaanschaatsen, totdat bij de Olympische Spelen in Vancouver in 2010 Nicolien Sauerbreij goud won bij het snowboarden (parallelreuzenslalom).[2]

Belangrijke resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaten 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964
Olympische Spelen 12e Zilver Goud
Wereldkampioenschap 21e 16e 12e 16e Brons Zilver * Goud Goud Goud
Europees kampioenschap 19e 7e 6e Zilver Goud Goud Goud Goud Goud
Nationaal kampioenschap Brons Zilver Zilver Zilver Zilver Goud Goud Goud Goud Goud Goud
* WK afgelast naar aanleiding van de vliegtuigcrash te Berg-Kampenhout.

Leven na de topsport

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het behalen van het olympisch goud verliet Dijkstra de amateursport en stapte over naar de ijsrevue Holiday on Ice, waaraan zij van 1964 tot 1972 verbonden was. Met haar man, de dresseur Karl Kossmayer, kreeg zij twee dochters, Rosalie en Katja. Beide dochters begonnen aanvankelijk met kunstrijden, maar stopten daarmee ten faveure van een carrière in het circus. In 1985 werd Dijkstra adviseur van de sectie kunstrijden van de KNSB.

Zij werd zes keer gekozen tot Sportvrouw van het jaar[3] en bij de eeuwwisseling werd zij uitgeroepen tot Nederlands beste kunstrijdster van de 20e eeuw. Op 9 december 2005 kreeg Dijkstra uit handen van de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn samen met judoka Anton Geesink, roeier Nico Rienks en schaatser Ard Schenk de eerste Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt.

In februari 2024 overleed haar collega en vriendin Joan Haanappel.[4] Dijkstra overleed ruim twee maanden later op 82-jarige leeftijd.[5] Ze leed aan nierkanker en hartfalen.[6]

Arriva in Noord-Nederland heeft een trein naar haar vernoemd.

Zie de categorie Sjoukje Dijkstra van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.