Servus

Servus is een Latijnse begroeting. Het staat letterlijk voor dienaar of slaaf en betekent dus zoveel als tot uw dienst. Met servus groet men vriendschappelijker dan bijvoorbeeld met het formelere goede dag. Men kan het woord zowel bij verwelkoming als bij afscheid gebruiken. Grammaticaal is servus mannelijk (meer bepaald de nominatief enkelvoud), maar ook vrouwen zeggen servus, niet serva.

De groet komt vooral in het zuiden voor en is gebruikelijk in een strook van Saarland tot Hongarije en het noordwesten van Roemenië, maar eveneens in Polen en Kroatië. In Oostenrijk en Tirol is servus de gebruikelijke begroeting. De oude adel van Oostenrijk-Hongarije en Bohemen begroette zich onderling eveneens met servus. Heden ten dage verspreidt zich de groet ook in noordelijker streken en is bijzonderlijk populair onder jongeren en in e-mailtaalgebruik, waarbij hij in allerlei varianten vervormd kan worden, zoals sewas, zeas, seasn enzovoorts.

De uitdrukking "zijn servus ergens onder schrijven" betekent iets ondertekenen.