Naar inhoud springen

Rooms-Katholieke Kerk in de Filipijnen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rooms-Katholieke Kerk in de Filipijnen
De kerkprovincies van de Filipijnen
De kerkprovincies van de Filipijnen
Indeling
Hoofdstroming Katholicisme
Richting Rooms-Katholieke Kerk
Afsplitsingen Iglesia Filipina Independiente
Aard
Locatie Filipijnen
Aantal leden 80 miljoen (2015)[1][2]
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Filipijnen

De Rooms-Katholieke Kerk in de Filipijnen is het grootste kerkgenootschap van de Filipijnen. De Kerk is onderdeel van de wereldwijde Rooms-Katholieke Kerk, onder het geestelijk leiderschap van de paus en de curie in Rome. De Filipijnen zijn opgedeeld in zestien kerkprovincies, waarvan Manilla de oudste is. Naar schatting is 80% van de Filipijnse bevolking katholiek. Daarmee is het land het op twee na grootste katholieke land ter wereld.

De geschiedenis van de Rooms-Katholieke Kerk in de Filipijnen gaat terug tot de aankomst van de eerste Spaanse expeditie in het land onder leiding van de Ferdinand Magellaan in 1521. Een van de doelen van deze eerste missie was de lokale inwoners te bekeren tot katholieken. Bij een gevecht met het lokale stamhoofd Lapu-Lapu, die weigerde zich aan de Spanjaarden te onderwerpen kwam Magellaan echter om het leven. Uiteindelijk zou slechts een schip van deze expeditie terugkeren in Spanje. Nadien stuurden de Spanjaarden diverse expedities naar de archipel. Het duurde echter nog tot 1565 voor de expeditie onder leiding van Miguel López de Legazpi erin slaagde om een deel van de eilanden te koloniseren. Men begon in het centrale deel van de Filipijnen, waar zich tegenwoordig dan ook enkele van de oudste rooms-katholieke kerkgebouwen van het land bevinden. In 1571 werd ook Maynila, het huidige Manilla door Lopez de Legazpi veroverd en verplaatsten de Spanjaarden de hoofdstad van de kolonie daarna toe. In Manilla waren lokale heersers enkele tientallen jaren daarvoor bekeerd tot de islam en vanaf dat moment viel de regio onder het bewind van het Sultanaat van Brunei. De komst van de Spanjaarden betekende echter het eind van de islam in Manilla en omstreken.

De Filippijnse bisschoppenconferentie voert over het algemeen een politiek van neutraliteit wat betreft de politiek. Toch steunde de kerk in 1986 met succes het protest tegen de herverkiezing van Ferdinand Marcos. En in 2022 gaven de bisschoppen een stemadvies tegen presidentskandidaat Ferdinand Marcos Jr., die desondanks verkozen werd.[3]

Bestuurlijke organisatie

[bewerken | brontekst bewerken]

De Filipijnen kennen 16 aartsbisdommen, 62 suffragane bisdommen en 7 apostolische vicariaten. Het aartsbisdom van Manilla is het oudste en de-facto het belangrijkste van de zestien aartsbisdommen.

Apostolisch nuntius voor de Filipijnen is sinds 28 september 2020 aartsbisschop Charles John Brown.

De aartsbisdommen in de Filipijnen zijn:

Aartsbisdom Kerkprovincie Ontstaan Prelaat
Aartsbisdom Caceres Caceres 29 juni 1951 Rolando Joven Tria Tirona
Aartsbisdom Cagayan de Oro Cagayan de Oro 20 januari 1933 Antonio Javellana Ledesma
Aartsbisdom Capiz Capiz 27 januari 1951 Jose Advincula
Aartsbisdom Cebu Cebu 14 augustus 1595 Jose Palma
Aartsbisdom Cotabato Cotabato 11 augustus 1950 Orlando Beltran Quevedo
Aartsbisdom Davao Davao 17 december 1949 Romulo Valles
Aartsbisdom Jaro Jaro 27 mei 1865 Angel N. Lagdameo
Aartsbisdom Lingayen–Dagupan Lingayen – Dagupan 19 mei 1928 Socrates Villegas
Aartsbisdom Lipa Lipa 10 april 1910 Ramon Cabrera Argüelles
Aartsbisdom Manilla Manilla 6 februari 1579 vacant
Aartsbisdom Nueva Segovia Nueva Segovia 14 augustus 1595 Marlo Peralta
Aartsbisdom Ozamis Ozamis 27 januari 1951 Jesus Armamento Dosado
Aartsbisdom Palo Palo 28 november 1937 John Du
Aartsbisdom San Fernando San Fernando 11 december 1948 Florentino Galang Lavarias
Aartsbisdom Tuguegarao Tuguegarao 10 april 1910 Sergio Lasam Utleg
Aartsbisdom Zamboanga Zamboanga 10 april 1910 Romulo de la Cruz

Zie voor een volledig overzicht de lijst van rooms-katholieke bisdommen in de Filipijnen.