Ronde van Spanje 1982
Eindklassement | |||
Algemeen klassement | Marino Lejarreta | 95h 47' 23" | |
Tweede | Michel Pollentier | + 0' 18" | |
Derde | Sven-Åke Nilsson | + 1' 17" | |
Vierde | Faustino Rupérez | + 2' 14" | |
Vijfde | José Luis Laguía | + 2' 37" | |
Zesde | Pierre-Raymond Villemiane | + 2' 43" | |
Zevende | Stefan Mutter | + 4' 18" | |
Achtste | Jaime Vilamajo | + 4' 19" | |
Negende | Marc Durant | + 5' 10" | |
Tiende | Álvaro Pino | + 5' 53" | |
Puntenklassement | Stefan Mutter | 172 punten | |
Tweede | José Luis Laguía | 133 punten | |
Derde | Eddy Vanhaerens | 128 punten | |
Bergklassement | José Luis Laguía | 90 punten | |
Tweede | Juan Fernández | 60 punten | |
Derde | José Recio | 53 punten |
De 37e editie van de Ronde van Spanje werd gehouden in 1982 en duurde van 20 april tot 9 mei. Er stonden 100 renners aan de start, verdeeld over 10 ploegen. In totaal 76 renners bereikten de eindstreep in Madrid.
De favorieten voor de eindzege waren vooraf de Spanjaarden Juan Fernández, Pedro Muñoz, Faustino Rupérez, Ángel Arroyo en Alberto Fernández Blanco, de Italiaan Vicente Belda, de Belg Michel Pollentier en de Zweed Sven-Åke Nilsson.
Er werd gestart met een proloog in Santiago de Compostella, gewonnen door de Fransman Marc Gomez, die daarmee meteen de leiderstrui kreeg en deze vijf dagen droeg. In de vijfde etappe raakte Gomez de trui kwijt aan de Belg Claude Criquielion. In de tiende etappe werd de leiding in het algemeen klassement gegrepen door Ángel Arroyo, die de ronde uiteindelijk leek te gaan winnen. In de zeventiende etappe werd Arroyo echter betrapt op het gebruik van methylfenidaat, waarvoor de Spanjaard een tijdsstraf kreeg van tien minuten. Hierdoor zakte hij naar de dertiende plaats in het klassement. Ook drie andere renners werden betrapt op gebruik van hetzelfde middel: Alberto Fernández, Vicente Belda en Pedro Muñoz. Ook zij werden bestraft. De leiderstrui werd overgenomen door Marino Lejarreta van de Spaanse Teka-ploeg, die deze Vuelta vervolgens op zijn naam schreef. Op het podium in Madrid werd Lejarreta vergezeld door de eerder genoemde favorieten Michel Pollentier en Sven-Åke Nilsson.
Het puntenklassement werd gewonnen door de Zwitser Stefan Mutter, terwijl José Luis Laguía het bergklassement op zijn naam schreef. De Spaanse ploeg Kelme won het ploegenklassement in 287h 14' 05".
- Aantal ritten: 19 + proloog
- Totale afstand: 3456,0 km
- Gemiddelde snelheid: 36,855 km/h
Belgische en Nederlandse prestaties
[bewerken | brontekst bewerken]Belgische etappezeges
[bewerken | brontekst bewerken]De Belgische renners behaalden 8 dagzeges in deze ronde.
- Meest succesvol was Eddy Planckaert, hij won vijf etappes: deel a van de eerste etappe in La Coruña, deel b van de eerste etappe in Lugo, de derde etappe naar Gijón, de vierde etappe naar Santander en de twaalfde etappe naar Nules.
- Eddy Vanhaerens won twee etappes: deel a van de vijftiende etappe naar Tomelloso en de negentiende etappe naar Madrid.
- Willy Sprangers won de zestiende etappe in San Fernando de Henares.
Nederlandse etappezeges
[bewerken | brontekst bewerken]Er waren geen Nederlandse etappeoverwinningen in deze ronde.