Naar inhoud springen

Quinn Gleason

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Quinn Gleason
Universiteit van Notre Dame, 2016
Universiteit van Notre Dame, 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Rochester, NY, VS
Geboortedatum 10 november 1994
Lengte 1,76 m[1]
Profdebuut 2016
Slaghand rechts[2]
Totaal prijzengeld 204.062 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 147–123
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 323e (29 juli 2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 232–159
Titels 3 WTA, 15 ITF
Hoogste positie 86e (4 november 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2023)
Laatst bijgewerkt op: 4 november 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2016 1113 746
2017 462 266
2018 445 230
2019 378 152
2020 394 160
2021 446 136
2022 772 361
2023 654 103

Quinn Gleason (Rochester, 10 november 1994)[1] is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon op zevenjarige leeftijd met het spelen van tennis.[3] Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2011.

Gleason debuteerde in 2011 op het ITF-toernooi van Buffalo (VS), zowel in het enkelspel als (samen met landgenote Margarita Kotok) ook in het dubbelspel

Gleason studeerde tot en met 2016 aan de Universiteit van Notre Dame, waar zij deelnam aan het college-tennis.[4]

In april 2017 won Gleason haar eerste ITF-titel op het dubbelspeltoernooi van Indian Harbour Beach (VS), samen met landgenote Kristie Ahn.

In april 2019 won zij haar negende ITF-dubbelspeltitel in Palm Harbor (VS), samen met landgenote Ingrid Neel – daarmee kwam zij binnen op de top 150 van de wereldranglijst in het dubbelspel.

Tot op heden(november 2024) won zij één ITF-titel in het enkelspel en vijftien in het dubbelspel, de meest recente in 2024 in Charlottesville (VS).

In juni 2021 had Gleason haar grandslamdebuut op het het dubbelspeltoernooi van Wimbledon, waar zij samen met landgenote Emina Bektas als alternate aan de hoofdtabel kon deelnemen.

In november 2022 stond Gleason voor het eerst in een WTA-finale, op het dubbelspel van het toernooi van Montevideo, samen met Française Elixane Lechemia – zij verloren van het Braziliaanse koppel Ingrid Gamarra Martins en Luisa Stefani. Met dezelfde partner bereikte Gleason in 2023 de dubbelspelfinale van het WTA-toernooi van Praag – daar werden zij geklopt door Nao Hibino en Oksana Kalasjnikova. In september veroverde Gleason haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Ljubljana, samen met Amina Ansjba, door het koppel Freya Christie en Yuliana Lizarazo te verslaan. Later in die maand haakte zij nipt aan bij de mondiale top 100 van het dubbelspel.

In september 2024 won Gleason haar tweede dubbelspeltitel op het WTA-toernooi van Montreux, geflankeerd door de Braziliaanse Ingrid Gamarra Martins. In november volgde de derde in Mérida, met de Braziliaanse terug aan haar zijde.

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

geen deelname

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2021 2023
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2023-09-16 Vlag van Slovenië WTA Ljubljana gravel Witte vlag Amina Ansjba Vlag van Verenigd Koninkrijk Freya Christie
Vlag van Colombia Yuliana Lizarazo
6-3, 6-4 details
2. 2024-09-08 Vlag van Zwitserland WTA Montreux gravel Vlag van Brazilië Ingrid Gamarra Martins Vlag van Argentinië María Lourdes Carlé
Vlag van Zwitserland Simona Waltert
6-3, 4-6, [10-7] details
3. 2024-11-03 Vlag van Mexico WTA Mérida hardcourt Vlag van Brazilië Ingrid Gamarra Martins Vlag van België Magali Kempen
Vlag van België Lara Salden
6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 2022-11-26 Vlag van Uruguay WTA Montevideo gravel Vlag van Frankrijk Elixane Lechemia Vlag van Brazilië Ingrid Gamarra Martins
Vlag van Brazilië Luisa Stefani
5-7, 7-6, [6-10] details
2. 2023-08-07 Vlag van Tsjechië WTA Praag hardcourt Vlag van Frankrijk Elixane Lechemia Vlag van Japan Nao Hibino
Vlag van Georgië Oksana Kalasjnikova
7-6, 5-7, [3-10] details
3. 2024-08-17 Vlag van Colombia WTA Barranquilla hardcourt Vlag van Brazilië Ingrid Gamarra Martins Vlag van Verenigde Staten Jessica Failla
Vlag van Japan Hiroko Kuwata
6-4, 6-7, [7-10] details
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Quinn Gleason.