Peter Bossu

Peter Bossu (Torhout, 27 juni 1965) is een Belgisch politicus, natuurbeschermer en schrijver.

Peter Bossu heeft vele functies vervuld in natuur- en milieugroepen.^[1][2][3] Zo was hij in Lichtervelde actief in de plaatselijke milieugroep^[4] en betrokken bij de actie Een nieuw bos voor Lichtervelde die er toe leidde dat de Huwynsbossen werden aangelegd.^[5] Vervolgens was hij actief bij BNVR/Natuurreservaten vzw waar hij zich onder meer bezig hield met de kust, de IJzervallei en de IJzermonding,^[6][7] landbouw en milieu, duurzame ontwikkeling en verschillende bosgebieden zoals in Het Heuvelland.^[8]

Ook was Bossu betrokken bij SOS Kustpolders,^[9][10] Natuurpunt De Bron, schreef hij opiniestukken voor diverse regionale milieu- en natuurtijdsschriften, werkte hij mee aan het beheerplan voor de Westkustpolders en was actief als natuurgids.^[11]

Hij was van 1995 tot 1999 medewerker op het Kabinet van de opeenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken Johan Vande Lanotte, Louis Tobback en Luc Van den Bossche. Vervolgens zetelde Bossu van juni tot december 1999 in het Europees Parlement voor de fractie van de Partij van de Europese Sociaaldemocraten.^[12][13][14] Daarna was hij attaché bij minister van Begroting en Overheidsbedrijven, medewerker van sp.a-fractievoorzitter in de Belgische Senaat Myriam Vanlerberghe en raadgever van Vlaams minister van Mobiliteit, Sociale Economie en Gelijke Kansen Kathleen Van Brempt.

Van 2001 tot 2012 was hij gemeenteraadslid en van 2010 tot 2012 was hij schepen te Diksmuide,^[1][15] bevoegd voor leefmilieu, milieuvergunningen, cultuur, toerisme, archief en dierenwelzijn. In die periode lanceerde hij onder meer enkele natuurprojecten (zoals het 3 Mussenproject in het poldergebied van de Handzamevallei^[16][17] en het project Natuur in de scholen). Ook lanceerde hij een toeristisch-recreatief beleid met meer nadruk op natuur en landschap, en het actieplan voor het IJzerfront.^[18] In zijn functie als schepen nodigde hij aartsbisschop André-Joseph Leonard uit naar Diksmuide te komen voor een open debat rond diens boek waarin controversiële uitspraken waren gedaan rond aids.^[19]

Nadat Bossu niet werd herkozen,^[20][21] was hij tot 10 oktober 2014 adviseur van vice-eerste minister van Economie, Consumenten en Noordzee Johan Vande Lanotte.

Tussen 2006 en 2012 was hij coördinator van sociale tewerkstellingsprojecten in Oostende-Westhoek (vzw De Werkhoek) en het project van de Oosteroeverduinen in Oostende.^[22][23] Tevens zetelde hij in de politieraad van Zone Polder^[24] en de raad van bestuur van Westtoer. Van 2015 tot 2019 was hij adviseur op de studiedienst van sp.a voor onder meer natuur, landbouw en visserij, en coördineerde hij rond die thema's ook de parlementswerking in de Kamer van volksvertegenwoordigers en het Vlaams Parlement. In september 2019 ging hij aan de slag als coördinator bij Natuurpunt De Bron.^[25]

Bossu schreef voor vele tijdschriften, vaak columns en opiniestukken. Bijdragen van zijn hand verschenen in Ticket, de Krant van West-Vlaanderen, UT., Indymedia, NieuwLinks, ZENO Magazine, DOEN Magazine, Escapade, Leefmilieu, Samenleving en Politiek, Digther, Argus Milieumagazine en Knack.^{[26][27][28][29]}

Hij is tevens (mede)auteur van diverse boeken en theaterstukken.

• Roep voor de Natuur (1992)
• Bokrijk voorbij, een pleitrede voor de Westhoek als Kwaliteitsmerk (1998)
• OK Westhoek (2000)
• De Vallei (2001)
• Mening – over duurzaamheid en kwetsbaarheid van de Westhoek tot de verdwenen Dodo (2003)
• Meandertalers – verhalen van rood en zwart (2004, met Danny Decaestecker)
• De Blankaart – Mensenwil, mensenwerk – een verhaal van mensen voor natuur (2011, met Guido Vandenbroucke)
• De IJzermonding... door de zeehond gered (2018)
• Lampernisse, het stille. Waar verleden en heden elkaar ontmoeten (2021)
• Nu we hier toch zijn' - gedichten. Met tekeningen van Johan Lowie (2022)

• Suskewiet (kindertheaterstuk, met Danny Decaestecker)
• La Palma – Land van Belofte (met Henk Cnockaert)