Naar inhoud springen

Pat Jennings

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pat Jennings
Pat Jennings verdedigt zijn doel tegen Nederland in 1976
Pat Jennings verdedigt zijn doel tegen Nederland in 1976
Persoonlijke informatie
Volledige naam Patrick Anthony Jennings
Bijnaam "The Gentle Giant"
Geboortedatum 12 juni 1945
Geboorteplaats Newry, Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Lengte 183 cm
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 1986
Jeugd
1960
1961–1963 		Shamrock Rovers
Newry City
Senioren
Seizoen Club W (G)
1963–1964
1964–1977
1977–1985
1985–1986
1986 		Watford
Tottenham Hotspur
Arsenal
Tottenham Hotspur
→ Everton
Totaal 		48(0)
472(0)
237(0)
5(0)
0(0)
762(0)
Interlands
1964–1986 Noord-Ierland 119(0)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Patrick Anthony Jennings OBE (Newry, 12 juni 1945) is een Noord-Iers voormalig doelman. Gedurende zijn 22-jarige carrière speelde hij 119 interlands voor het Noord-Ierse elftal, stond hij op het hoogste niveau in meer dan 1000 duels tussen de palen en werd hij tweemaal verkozen tot beste speler van Engeland.

Jennings was een van de eerste keepers die op een succesvolle wijze gebruikmaakte van zijn voeten om ballen te keren. Zijn handelsmerk was echter het stoppen van de bal met één hand. Dit was voor hem eenvoudiger omdat zijn handen groter waren dan gemiddeld.[1] In Groot-Brittannië wordt hij over het algemeen beschouwd als een van de beste keepers aller tijden.[2][3][4]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Shamrock Rovers, Newry City & Watford

[bewerken | brontekst bewerken]

Jennings begon met voetballen bij Shamrock Rovers, waar hij tot zijn elfde levensjaar bleef. Daarna begon hij zich te richten op het Gaelic football, maar op zijn zestiende besloot hij terug te komen op deze beslissing. Hij tekende een contract bij het plaatselijke Newry City, waar hij indruk maakte op de trainer van Watford. De derdeklasser besloot in mei 1963 de zeventienjarige doelman te contracteren. Tijdens zijn eerste seizoen stond Jennings bij alle competitiewedstrijden tussen de palen en maakte hij een sterke indruk. Het trok de belangstelling van Tottenham Hotspur en zij besloten Jennings in mei 1964 over te nemen voor een bedrag van 27.000 pond.[5]

Tottenham Hotspur

[bewerken | brontekst bewerken]

Jennings zou dertien seizoenen onder contract blijven staan bij de Londense club. Daarin speelde hij 673 wedstrijden voor de Spurs en won de doelman met de club de FA Cup (1971), de League Cup (1971 en 1973) en UEFA Cup (1972). Ook scoorde hij een doelpunt in het duel om de Charity Shield, toen de bal na zijn uittrap over Manchester United-doelman Alex Stepney in het doel stuiterde.[6] In 1973 werd Jennings door de sportjournalisten uitgeroepen tot Engels voetballer van het jaar. Drie jaar later werd hij door zijn voetballende collega's verkozen tot Engelands beste, waarmee hij de eerste keeper werd die deze prijs won.[2]

Arsenal

[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 1977 maakte Jennings op zijn 32e voor 40.000 pond de overstap naar de Engelse topclub Arsenal. Tottenham-manager Keith Burkinshaw dacht dat het beste er wel van af was en liet de doelman tegen het einde van zijn carrière naar de aartsrivaal vertrekken. Hier maakten de Spurs echter een grote inschattingsfout, Jennings zou bij Arsenal nog acht jaar op het hoogste niveau voetballen en groeide ook bij de stadsgenoot uit tot een clubicoon. Op Highbury behaalde de doelman nog driemaal de finale van de FA Cup (1978, 1979 en 1980), waarvan hij alleen de eerste won. Ook behaalde hij met Arsenal in 1980 de finale van de Europacup II, maar deze werd na strafschoppen verloren van Valencia (4-5). In totaal speelde Jennings van 1977 tot aan zijn afscheid in 1985 327 duels voor de Gunners, waarvan 237 in de competitie.[3]

Tottenham Hotspur

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn vertrek bij Arsenal keerde Jennings terug naar Tottenham om fit te blijven voor de deelname aan het WK voetbal in 1986. In maart 1986 werd hij nog een maand verhuurd aan Everton omdat reservekeeper Neville Southall geblesseerd was geraakt en de club in de finale stond van de FA Cup.[4]

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In april 1964 maakte de 18-jarige Jennings, samen met de 17-jarige George Best, zijn debuut voor het Noord-Ierse elftal tegen Wales. Na achttien jaar international te zijn geweest, plaatste Jennings zich met Noord-Ierland voor het WK in 1982.[4] Daar kende de doelman zijn meest glorieuze moment met het nationale elftal toen onverwacht gastland Spanje met 1-0 werd uitgeschakeld en Noord-Ierland door ging naar de kwartfinale.[1] Vier jaar later wist het land zich opnieuw te plaatsen voor het WK. Jennings speelde op zijn 41e verjaardag zijn laatste interland tegen Brazilië. Daarmee werd hij de oudste speler op een WK totdat Roger Milla hem in 1994 met 42 jaar passeerde. De 119 interlands van Jennings voor Noord-Ierland waren jarenlang een mondiaal record.[5]

Alle uitslagen bezien vanuit Noord-Iers perspectief

Interlands van Pat Jennings voor Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
№ Datum Plaats Tegenstander Uitslag Competitie
Als speler van Vlag van Engeland Watford FC
1 15.04.64 Swansea Vlag van Wales Wales 3 – 2 British Championship
2 29.04.64 Belfast Vlag van Uruguay Uruguay 3 – 0 Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Engeland Tottenham Hotspur FC
3 03.10.64 Belfast Vlag van Engeland Engeland 3 – 4 British Championship
4 14.10.64 Belfast Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 – 0 WK-kwalificatie
5 14.11.64 Lausanne Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 – 2 WK-kwalificatie
6 25.11.64 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 2 – 3 British Championship
7 07.04.65 Rotterdam Vlag van Nederland Nederland 0 – 0 WK-kwalificatie
8 07.05.65 Belfast Vlag van Albanië Albanië 4 – 1 WK-kwalificatie
9 02.10.65 Belfast Vlag van Schotland Schotland 3 – 2 British Championship
10 10.11.65 Londen Vlag van Engeland Engeland 1 – 2 British Championship
11 24.11.65 Tirana Vlag van Albanië Albanië 1 – 1 WK-kwalificatie
12 30.03.66 Cardiff Vlag van Wales Wales 4 – 1 British Championship
13 07.05.66 Belfast Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk
14 22.10.66 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 2 EK-kwalificatie
15 16.11.66 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 1 – 2 EK-kwalificatie
16 21.10.67 Belfast Vlag van Schotland Schotland 1 – 0 EK-kwalificatie
17 22.11.67 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 2 EK-kwalificatie
18 28.02.68 Wrexham Vlag van Wales Wales 0 – 2 EK-kwalificatie
19 10.09.68 Haifa Vlag van Israël Israël 3 – 2 Vriendschappelijk
20 23.10.68 Belfast Vlag van Turkije Turkije 4 – 1 WK-kwalificatie
21 11.12.68 Istanbul Vlag van Turkije Turkije 3 – 0 WK-kwalificatie
22 03.05.69 Belfast Vlag van Engeland Engeland 1 – 3 British Championship
23 06.05.69 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 1 – 1 British Championship
24 10.05.69 Belfast Vlag van Wales Wales 0 – 0 British Championship
25 10.09.69 Belfast Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 0 – 0 WK-kwalificatie
26 22.10.69 Moskou Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 0 – 2 WK-kwalificatie
27 18.04.70 Belfast Vlag van Schotland Schotland 0 – 1 British Championship
28 21.04.70 Londen Vlag van Engeland Engeland 1 – 3 British Championship
29 23.02.71 Nicosia Vlag van Cyprus Cyprus 3 – 0 EK-kwalificatie
30 21.04.71 Belfast Vlag van Cyprus Cyprus 5 – 0 EK-kwalificatie
31 15.05.71 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 1 British Championship
32 18.05.71 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 1 – 0 British Championship
33 22.05.71 Belfast Vlag van Wales Wales 1 – 0 British Championship
34 13.10.71 Belfast Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 1 – 1 EK-kwalificatie
35 16.02.72 Kingston upon Hull Vlag van Spanje Spanje 1 – 1 EK-kwalificatie
36 20.05.72 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 2 British Championship
37 23.05.72 London Vlag van Engeland Engeland 1 – 0 British Championship
38 27.05.72 Wrexham Vlag van Wales Wales 0 – 0 British Championship
39 18.10.72 Sofia Vlag van Bulgarije Bulgarije 0 – 3 WK-kwalificatie
40 14.02.73 Nicosia Vlag van Cyprus Cyprus 0 – 1 WK-kwalificatie
41 28.03.73 Coventry Vlag van Portugal Portugal 1 – 1 WK-kwalificatie
42 12.05.73 Liverpool Vlag van Engeland Engeland 1 – 2 British Championship
43 16.05.73 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 2 – 1 British Championship
44 19.05.73 Liverpool Vlag van Wales Wales 1 – 0 British Championship
45 14.11.73 Lisboa Vlag van Portugal Portugal 1 – 1 WK-kwalificatie
46 11.05.74 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 1 – 0 British Championship
47 15.05.74 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 1 British Championship
48 18.05.74 Wrexham Vlag van Wales Wales 0 – 1 British Championship
49 04.09.74 Oslo Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 – 2 EK-kwalificatie
50 30.10.74 Stockholm Vlag van Zweden Zweden 2 – 0 EK-kwalificatie
51 16.04.75 Belfast Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1 – 0 EK-kwalificatie
52 17.05.75 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 0 British Championship
53 20.05.75 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 3 British Championship
54 23.05.75 Belfast Vlag van Wales Wales 1 – 0 British Championship
55 03.09.75 Belfast Vlag van Zweden Zweden 1 – 2 EK-kwalificatie
56 29.10.75 Belfast Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 – 0 EK-kwalificatie
57 19.11.75 Belgrado Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 0 – 1 EK-kwalificatie
58 03.03.76 Haifa Vlag van Israël Israël 1 – 1 Vriendschappelijk
59 08.05.76 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 3 British Championship
60 11.05.76 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 4 British Championship
61 14.05.76 Swansea Vlag van Wales Wales 0 – 1 British Championship
62 13.10.76 Rotterdam Vlag van Nederland Nederland 2 – 2 WK-kwalificatie
63 10.11.76 Luik Vlag van België België 0 – 2 WK-kwalificatie
64 27.04.77 Keulen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk
65 28.05.77 Belfast Vlag van Engeland Engeland 1 – 2 British Championship
66 01.06.77 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 3 British Championship
67 03.06.77 Belfast Vlag van Wales Wales 1 – 1 British Championship
68 11.06.77 Reykjavik Vlag van IJsland IJsland 0 – 1 WK-kwalificatie
Als speler van Vlag van Engeland Arsenal FC
69 21.09.77 Belfast Vlag van IJsland IJsland 2 – 0 WK-kwalificatie
70 12.10.77 Belfast Vlag van Nederland Nederland 0 – 1 WK-kwalificatie
71 16.11.77 Belfast Vlag van België België 3 – 0 WK-kwalificatie
72 20.09.78 Dublin Vlag van Ierland Ierland 0 – 0 EK-kwalificatie
73 25.10.78 Belfast Vlag van Denemarken Denemarken 2 – 1 EK-kwalificatie
74 25.11.78 Sofia Vlag van Bulgarije Bulgarije 2 – 0 EK-kwalificatie
75 07.02.79 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 4 EK-kwalificatie
76 02.05.79 Belfast Vlag van Bulgarije Bulgarije 2 – 0 EK-kwalificatie
77 19.05.79 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 2 British Championship
78 22.05.79 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 1 British Championship
79 25.05.79 Belfast Vlag van Wales Wales 1 – 1 British Championship
80 06.06.79 Kopenhagen Vlag van Denemarken Denemarken 0 – 4 EK-kwalificatie
81 17.10.79 Belfast Vlag van Engeland Engeland 1 – 5 EK-kwalificatie
82 21.11.79 Belfast Vlag van Ierland Ierland 1 – 0 EK-kwalificatie
83 26.03.80 Tel Aviv Vlag van Israël Israël 0 – 0 WK-kwalificatie
84 25.03.81 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 1 – 1 WK-kwalificatie
85 29.04.81 Belfast Vlag van Portugal Portugal 1 – 0 WK-kwalificatie
86 19.05.81 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 2 British Championship
87 03.06.81 Stockholm Vlag van Zweden Zweden 0 – 1 WK-kwalificatie
88 14.10.81 Belfast Vlag van Schotland Schotland 0 – 0 WK-kwalificatie
89 18.11.81 Belfast Vlag van Israël Israël 1 – 0 WK-kwalificatie
90 23.02.82 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 4 British Championship
91 27.05.82 Wrexham Vlag van Wales Wales 0 – 3 British Championship
92 17.06.82 Zaragoza Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 0 – 0 WK-eindronde
93 21.06.82 Zaragoza Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras 1 – 1 WK-eindronde
94 25.06.82 Valencia Vlag van Spanje Spanje 1 – 0 WK-eindronde
95 04.07.82 Madrid Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 – 4 WK-eindronde
96 27.04.83 Belfast Vlag van Albanië Albanië 1 – 0 EK-kwalificatie
97 24.05.83 Glasgow Vlag van Schotland Schotland 0 – 0 British Championship
98 28.05.83 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 0 British Championship
99 31.05.83 Belfast Vlag van Wales Wales 0 – 1 British Championship
100 21.09.83 Belfast Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 – 1 EK-kwalificatie
101 12.10.83 Ankara Vlag van Turkije Turkije 0 – 1 EK-kwalificatie
102 16.11.83 Hamburg Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 1 – 0 EK-kwalificatie
103 13.12.83 Belfast Vlag van Schotland Schotland 2 – 0 British Championship
104 22.05.84 Swansea Vlag van Wales Wales 1 – 1 British Championship
105 27.05.84 Pori Vlag van Finland Finland 0 – 1 WK-kwalificatie
106 12.09.84 Belfast Vlag van Roemenië Roemenië 3 – 2 WK-kwalificatie
107 14.11.84 Belfast Vlag van Finland Finland 2 – 1 WK-kwalificatie
108 27.02.85 Belfast Vlag van Engeland Engeland 0 – 1 WK-kwalificatie
109 27.03.85 Mallorca Vlag van Spanje Spanje 0 – 0 Vriendschappelijk
110 01.05.85 Belfast Vlag van Turkije Turkije 2 – 0 WK-kwalificatie
Als speler van Vlag van Engeland Tottenham Hotspur FC
111 11.09.85 Izmir Vlag van Turkije Turkije 0 – 0 WK-kwalificatie
112 16.10.85 Boekarest Vlag van Roemenië Roemenië 1 – 0 WK-kwalificatie
113 13.11.85 Londen Vlag van Engeland Engeland 0 – 0 WK-kwalificatie
114 26.02.86 Parijs Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 – 0 Vriendschappelijk
115 16.03.86 Belfast Vlag van Denemarken Denemarken 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Engeland Everton FC
116 23.04.86 Belfast Vlag van Marokko Marokko 2 – 1 Vriendschappelijk
117 03.06.86 Guadalajara Vlag van Algerije Algerije 1 – 1 WK-eindronde
118 07.06.86 Guadalajara Vlag van Spanje Spanje 1 – 2 WK-eindronde
119 12.06.86 Guadalajara Vlag van Brazilië Brazilië 0 – 3 WK-eindronde

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Met Tottenham Hotspur:

Met Arsenal:

Individueel:

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pat_Jennings&oldid=61591199"