Paleosol

Paleosol is een bodemclassificatie waarbij een bodem na vorming begraven is geraakt door sedimentatie, een zogenaamde fossiele bodem. Meestal leidt klimaatverandering tot het ontstaan van een paleosol. De oudste bekende paleosol werd op 2,9 miljard jaar gedateerd (2,9 Ga).

Ohmoto (1996)^[1] onderzocht de chemische eigenschappen van twaalf paleosols, in ouderdom variërend van 2,9 tot 1,8 miljard jaar (2,9 tot 1,8 Ga). Holland et al.(1998)^[2] onderzochten zes paleosols die tussen 2,75 miljard en 450 miljoen jaar geleden gevormd werden. Deze paleosols zijn onder meer de Hokkalampi Paleosol (2,44-2,2 Ga) in Noord-Karelië (Oost-Finland, Fennoscandinavisch Schild), de Ville Marie Paleosol (2,38-2,22 Ga) in Québec (Canada, Huronian Supergroup), de Hekpoort Paleosol (2,25-2,2 Ga) in Zuid-Afrika (Transvaal Supergroup) en de Drakenstein Paleosol (2,2-2,0 Ga) in Griqualand West (Zuid-Afrika, Kaapvaalkraton).

Bronnen

De wetenschap van de aarde: over een levende planeet door M. Sintubin

↑ Ohmoto, H. (1996). Evidence in pre-2.2 Ga paleosols for the early evolution of atmospheric oxygen and terrestrial biota. Geology. 1996 Dec;24(12):1135-8.
↑ Holland, H.D., Rye, R. (1998). Paleosols and the evolution of atmospheric oxygen: a critical review. Am J Sci. 1998 Oct;298(8):621-72 [1].

Zie de categorie Paleosols van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Ohmoto, H. (1996). Evidence in pre-2.2 Ga paleosols for the early evolution of atmospheric oxygen and terrestrial biota. Geology. 1996 Dec;24(12):1135-8.

[2] Holland, H.D., Rye, R. (1998). Paleosols and the evolution of atmospheric oxygen: a critical review. Am J Sci. 1998 Oct;298(8):621-72 [1].

[1]