NGC 128
| NGC 128 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Sterrenbeeld Vissen | ||||
| Type | Lensvormig sterrenstelsel (S0) | |||
| NGC | NGC 128 | |||
| Rechte klimming | 00u29m14,9s | |||
| Declinatie (Epoche 2000) |
+02° 51′ 54″ | |||
| Magnitude | 11,8 mag | |||
| Schijnbare afmeting | 2,5′ × 0,7′ | |||
| Roodverschuiving | 0,01466 | |||
| Radiële snelheid | 4363 km/s | |||
| ||||
NGC 128 (ook wel PGC 1791, UGC 292, MCG 0-2-51 of ZWG 383.29) is een lensvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Vissen.
NGC 128 werd op 25 december 1790 ontdekt door de Britse astronoom William Herschel.
Ecliptica
[bewerken | brontekst bewerken]Het stelsel NGC 128 bevindt zich betrekkelijk dicht bij de Ecliptica, hetgeen betekent dat het, vanaf de Aarde gezien, regelmatig bezoek krijgt van de planeten van het Zonnestelsel, alsook bedekt kan worden door de Maan.
Doosvormig centraal gedeelte
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens de auteur van Burnham's Celestial Handbook, Robert Burnham Jr., vertoont het centraal gedeelte van dit sterrenstelsel een opmerkelijk doosvormig aspect (an odd box-shaped central mass) [1]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) NASA/IPAC Extragalactic Database
- (en) SIMBAD Astronomical Database
- (en) SEDS
· 
· 
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Robert Burnham, Jr.: Burnham's Celestial Handbook, an observer's guide to the universe beyond the solar system, Volume 3 (Pavo through Vulpecula), page 1482