Li Kan

Li Kan (vereenvoudigd Chinees: 李衎; traditioneel Chinees: 李衎; ca. 1245–1320) was een Chinees kunstschilder die actief was aan het einde van de Song-periode en de beginjaren van de Yuan-periode. Zijn omgangsnaam was Zhong Bin en zijn artistieke naam Xi Zhai.

Li Kan groeide als arme wees op in het huidige Peking, maar bracht het middels het Chinees examenstelsel tot een hoge bestuurlijke functie aan het hof van de Yuan-dynastie.

Li maakte faam met zijn bamboeschilderingen in de stijl van Wen Tong (1019–1079), die het schilderen van bamboe tot een aparte kunstvorm verhief.^[1] Om zijn kunst te vervolmaken, woonde Li enige tijd in een met bamboe's begroeide vallei. Hij bestudeerde de stengels en bladeren in de ochtenddauw, in de regen en in de wind. Hierdoor slaagde Li er in om bij het schilderen een zo realistisch mogelijke indruk van de weersomstandigheden te geven.^[a] Zijn bamboeschilderingen zijn uitgevoerd in zeer fijne penseelstreken en door kunstcritici geprezen om hun realisme.

Li Kan's zoon Li Shixing (1282–1328) volgde hem op als bamboeschilder en specialiseerde zich daarnaast ook in het schilderen van shan shui-landschappen.

Vier puurheden^[b]

Zie de categorie Li Kan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.