Le Fanatisme ou Mahomet le Prophète

Le Fanatisme ou Mahomet le Prophète
	Titelpagina Le Fanatisme ou Mahomet le Prophète, Amsterdam: Estienne Ledet & Compagnie, 1753
Schrijver	Voltaire
Taal	Frans
Eerste opvoeringsdatum	25 april 1741
Locatie eerste opvoering	Rijsel, Koninkrijk Frankrijk
Soort	Tragedie, satire
Aantal akten	5
Portaal	Kunst & Cultuur

Le Fanatisme ou Mahomet le Prophète is een toneelstuk dat Voltaire in 1736 schreef.

Hoewel het eigenlijk een negatief beeld schiep van de islamitische profeet Mohammed, werd het gezien als een aanklacht tegen alle monotheïstische godsdiensten en verboden (bron?). Voltaire zou het werk inderdaad vooral geschreven hebben als aanklacht tegen het katholieke geloof (bron?). In zijn brief aan Paus Benedictus XIV schrijft hij dat het stuk geschreven is tegen de stichter van een valse en barbaarse sekte ^[1]

Het stuk is een van de minder bekende werken van Voltaire, het wordt zelden opgevoerd. Toen Hervé Loichemol in december 2005 het stuk wilde laten opvoeren in Saint-Genis-Pouilly, werd daartegen geprotesteerd. De bewaren werden geuit in de context van protesten tegen de Mohammed-cartoons (september 2005 – april 2006).

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Voltaire Brief aan Benedictus XIV geschreven in Parijs op 17 Augustus 1745: La Santità Vostra perdonerà l’ardire che prende uno de’ più infimi fedeli, ma uno de’ maggiori ammiratori della virtù, di sottomettere al capo della vera religione questa opera contro il fondatore d’una falsa e barbara setta. A chi potrei più convenevolmente dedicare la salira della crudeltà e degli errori d’un falso profeta, che al vicario ed imitatore d’un Dio di verità e di mansuetudine? Vostra Santità mi conceda dunque di poter mettere a i suoi piedi il libretto e l’autore, e di domandare umilmente la sua protezione per l’uno, e le sue benedizioni per l’altro. Intanto profondissimamente m’inchino, e le bacio i sacri piedi.

[1] Voltaire Brief aan Benedictus XIV geschreven in Parijs op 17 Augustus 1745: La Santità Vostra perdonerà l’ardire che prende uno de’ più infimi fedeli, ma uno de’ maggiori ammiratori della virtù, di sottomettere al capo della vera religione questa opera contro il fondatore d’una falsa e barbara setta. A chi potrei più convenevolmente dedicare la salira della crudeltà e degli errori d’un falso profeta, che al vicario ed imitatore d’un Dio di verità e di mansuetudine? Vostra Santità mi conceda dunque di poter mettere a i suoi piedi il libretto e l’autore, e di domandare umilmente la sua protezione per l’uno, e le sue benedizioni per l’altro. Intanto profondissimamente m’inchino, e le bacio i sacri piedi.

[1]