Naar inhoud springen

Kobalt(II)nitraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kobalt(II)nitraat
Structuurformule en molecuulmodel
Kobalt(II)nitraat-kristallen
Kobalt(II)nitraat-kristallen
Algemeen
Molecuul­formule Co(NO3)2
IUPAC-naam kobalt(II)nitraat
Andere namen kobaltdinitraat
Molmassa 182,94 g/mol
CAS-nummer 10141-05-6
Wikidata Q414860
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
OxiderendSchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H272 - H302 - H317 - H334 - H350i - H341 - H360F - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P210 - P220 - P280 - P308+P313 - P370+P378
Hygroscopisch? ja
EG-Index-nummer 233-402-1
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur rood
Smeltpunt 55 °C
Kookpunt 100-105 °C
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kobalt(II)nitraat is een nitraat van kobalt met als brutoformule Co(NO3)2. Het is een roodachtig kristallijn zout en goed oplosbaar in water. Het zout is hygroscopisch (het trekt zoveel vocht aan dat een oplossing ontstaat in vochtige lucht) en is goed oplosbaar in de meeste polaire oplosmiddelen. Het komt ook voor als hexahydraat.

De bereiding van kobalt(II)nitraat vindt plaats door reactie van salpeterzuur met metallisch kobalt, kobalt(II)oxide, kobalt(II)hydroxide of kobalt(II)carbonaat:

Kobalt(II)nitraat wordt veel toegepast als pigment in verf en inkt.[1]

De hoge oplosbaarheid van kobalt(II)nitraat maakt het uitermate geschikt als bron voor kobalt in organokobalt-complexen en polymeren. Reductie tot metallisch kobalt is eveneens een belangrijke toepassing. Kobalt(II)nitraat is ook uitgangspunt voor katalysatoren ten behoeve ven het Fischer-Tropsch-proces.[2]