Gwadar
Stad in Pakistan 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Provincie | Beloetsjistan | ||
| Coördinaten | 25° 7′ NB, 62° 19′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 1 km² | ||
| Inwoners (2006) |
53.080[1] | ||
| Foto's | |||
| |||
| Haven van Gwadar | |||
| |||
Gwadar[2] is een havenstad in Pakistan, in de provincie Beloetsjistan. Het is een relatief kleine stad met ruim 53.000 inwoners (2006).[1]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De Portugezen veroverden en verwoestten de stad in de 16e eeuw.
Tegen het einde van de 18e eeuw veroverde de Sultan van Muscat en Oman de stad en gebruikte deze als handelsstad tussen Arabië en Centraal-Azië. Er werden onder andere ivoor, kruiden en specerijen en slaven uit Afrika verhandeld. Tot 1958 zou de stad tot Oman behoren; dat jaar werd ze overgedragen aan Pakistan.
Strategische betekenis
[bewerken | brontekst bewerken]In 2002 werd begonnen met de aanleg van een diepzeehaven. Tot dan toe was Karachi de enige Pakistaanse havenstad van betekenis.
De Volksrepubliek China leverde zowel financiële, materiële als technische hulp bij het bouwen van de haven. China betaalde meer dan 80% van de 248 miljoen dollar die nodig was voor de aanleg. De haven ligt strategisch aan de Golf van Oman, niet ver van de Straat van Hormuz, waardoor naar schatting 40% van het wereldwijde transport van ruwe aardolie gaat. De werkzaamheden leidden tot spanningen tussen lokale bewoners en de bouwers.
In maart 2007 werd de haven geopend, in bijzijn van de Chinese minister van transport. Het beheer van de haven werd voor 25 jaar uitbesteed aan PSA International. Tevens werd besloten dat de haven voor veertig jaar een belastingvrije zone zou zijn.
Het beheer van de haven is begin 2013 overgegaan van PSA uit Singapore naar het Chinese staatsbedrijf China Overseas Port Holdings.[3] Volgens Chinese berichten kan de haven ook dienen ten ondersteuning van de Chinese marine.[4] De haven kan verder een rol spelen bij de ontsluiting van het westen van China.[3] Een landroute via de Karakoramweg biedt China een duizenden kilometers kortere route naar afzetmarkten in Europa en de oliebronnen in het Midden-Oosten. Een bootreis van Shanghai naar Rotterdam via het Suezkanaal is 10.500 zeemijl, maar vanaf Gwadar is de reis naar Rotterdam 4.000 zeemijl korter. Met deze haven wordt ook de drukke Straat Malakka vermeden, de smalle doorvaartopening tussen Singapore en Sumatra.
Mogelijk gaat in de toekomst een pijpleiding Gwadar verbinden met de westelijke provincies van China.
- ↑ a b Stefan Helders: Gwādar, World Gazetteer, geraadpleegd op 6 november 2006 en oorspronkelijk geplaatst op het artikel Gwadar van de Engelstalige Wikipedia.
- ↑ Bij het schrijven van eerdere versies van dit artikel is gebruikgemaakt van Bomaanslag op bouwers, BBC, 3/5/04 (Engels); Artikel bij de NY Times, 28/9/04 (Engels).
- ↑ a b Reuters, Pakistan geeft beheer Gwadar haven in handen China, 18 februari 2013 klik hier voor artikel, geraadpleegd op 22 februari 2013
- ↑ NRC Handelsblad: China krijgt een strategische haven in Pakistan, 22 februari 2013, blz 14
