Ed Schuller
| Ed Schuller | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ed Schuller in 2011
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Edwin G. Schuller | |||
| Geboren | New York, 11 januari 1955 | |||
| Geboorteplaats | New York
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant, componist | |||
| Instrument(en) | contrabas | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Edwin G. Schuller (New York, 11 januari 1955)[1][2] is een Amerikaanse jazzcontrabassist en componist.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Ed Schuller is de oudste zoon van de componist Gunther Schuller en studeerde muziektheorie, klarinet en contrabas bij David Levenson van het Cleveland Symphony Orchestra[3] (1970–72) en contrabas bij Larry Wolf van het Boston Symphony Orchestra (1972–74). Na afsluiting aan het New England Conservatory of Music toerde hij door Europa met de bands van Paul Motian, Tim Berne, Eric Watson, Marty Cook, Jim Pepper, Mal Waldron, Perry Robinson, Nicolas Simion, Frank Lacy en Uli Lenz. In de Verenigde Staten speelde hij met Pat Martino, Jaki Byard, Lee Konitz, Clark Terry, Julius Hemphill, Karl Berger, Mat Maneri, Ray Anderson en anderen. Als orkestleider nam hij sinds 1991 meerdere cd's op.
Nu en dan werkt hij samen met zijn broer, de drummer George Schuller (ook met Burton Greene en in de band The Schulldogs[4] met Herb Robertson en Gebhard Ullmann). Met Arto Tunçboyacıyan en Ara Dinkjian was hij mede-oprichter van de ethnojazz-band Night Ark.
Schuller speelt op een danserige manier. Sinds 1975 heeft hij meer dan 60 platen en cd's opgenomen en heeft hij meegewerkt in talrijke gewaardeerde ensembles en projecten, zoals bij de première van Epitaph van Charles Mingus, in Rush Hour van Joe Lovano en in Sonic Temples van het Ran Blake-trio (2001).
Naast zijn werk als contrabassist heeft Schuller meer dan 50 werken voor verschillende ensembles en muzikale contexten gecomponeerd. Hij doceerde aan het Berklee College of Music en leidde de faculteit Jazz aan het Schweitzer Institute in Sandpoint. Vier jaar lang was hij als leergevolmachtigde voor contrabas verbonden aan de Hochschule für Musik „Hanns Eisler“ Berlijn.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1996 werd hij onderscheiden met het 'Certificate of Appreciation for Outstanding Service to Jazz Education' voor uitspringende prestaties als jazzpedagoog.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- The Eleventh Hour
- Mu Point
- Inside Looking Out (met Simon Nabatov)
- Chuck Florence: Remembering Jim Pepper (met Nicole Kämpgen en George Schuller)
- To Know Where One Is (met J. Lovano, Gary Valente, Billy Hart, Bill Bickford)
- Gunther Schuller/WDR Radio Orchestra/Remembrance: Witchi-Tai-To - The Music of Jim Pepper
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Leonard Feather, Ira Gitler: The Biographical Encyclopedia of Jazz. Oxford University Press, New York 1999, ISBN 0-19-532000-X.
- ↑ (en) Ed Schuller. Discogs. Geraadpleegd op 30-11-2021.
- ↑ Ed Schuller. memim.com. Gearchiveerd op 30 november 2021. Geraadpleegd op 30-11-2021.
- ↑ (en) Cleveland Symphony Orchestra. Discogs. Geraadpleegd op 30-11-2021.
- ↑ (en) The Schulldogs. Discogs. Geraadpleegd op 30-11-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ed Schuller op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.