Naar inhoud springen

David Carney

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Carney
David Carney
Persoonlijke informatie
Volledige naam David Raymond Carney
Geboortedatum 30 november 1983
Geboorteplaats Sydney, Vlag van Australië Australië
Lengte 180 cm
Been Links
Positie Linkervleugel
Jeugd
1998–1999
1999–2002
Vlag van Australië NSW Institute of Sport
Vlag van Engeland Everton
Senioren
Seizoen Club W (G)
2002–2003
2003–2004
2004–2004
2004–2005
2005–2007
2007–2009
2009–2009
2009–2010
2010–2011
2011–2012
2012
2013
2014–2016
2016–2019
Vlag van Engeland Everton FC
Vlag van Engeland Oldham Athletic
Vlag van Engeland Halifax Town
Vlag van Schotland Hamilton ACAD FC
Vlag van Australië Sydney FC
Vlag van Engeland Sheffield United
Vlag van Engeland Norwich City
Vlag van Nederland FC Twente
Vlag van Engeland Blackpool FC
Vlag van Spanje AD Alcorcón
Vlag van Oezbekistan FC Bunyodkor
Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
Vlag van Australië Newcastle Jets FC
Vlag van Australië Sydney FC
0(0)
0(0)
3(0)
8(0)
39(7)
21(2)
9(0)
11(0)
11(0)
3(0)
4(1)
9(0)
37(3)
56(9)
Interlands
2003
2006–2013
Vlag van Australië Australië onder 20
Vlag van Australië Australië
2(0)
48(6)
Erelijst
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

David Carney (Sydney, 30 november 1983) is een Australisch voormalig voetballer die meestal als linkervleugelverdediger opgesteld werd.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

David Carney groeide op in New South Wales. Op zijn zestiende werd hij gescout door Everton FC en verhuisde hij naar Liverpool. Tot 2003 speelde hij in de jeugd van Everton. In een elftal met Wayne Rooney haalde Carney in 2002 de finale van de FA Youth Cup. Vervolgens stond hij onder contract bij de kleinere Britse clubs Oldham Athletic AFC (2003), Halifax Town AFC (2004) en Hamilton Academical FC (2004-2005), maar hij kwam bij deze clubs weinig tot spelen.

In 2005 keerde Carney terug naar zijn geboorteland om met Sydney FC in de nieuwe A-League te gaan spelen. Carney had een belangrijk aandeel in de winst van het Oceania Club Championship in 2005, aangezien hij scoorde in de finale tegen AS Magenta uit Nieuw-Caledonië. Op het wereldkampioenschap voetbal voor clubs van 2005 maakte de middenvelder het winnende doelpunt tegen het Egyptische Al-Ahly waardoor Sydney FC op de vijfde plaats eindigde. In 2006 werd Carney met Sydney FC kampioen van de A-League.

In de zomer van 2007 werd hij gecontracteerd door Sheffield United FC. Bij Sheffield kwam Carney niet veel aan spelen toe. In 2009 werd hij verhuurd aan Norwich City FC, waarmee hij degradeerde uit The Championship. Hij maakte vervolgens in augustus 2009 een overstap naar FC Twente in de Nederlandse Eredivisie, waar hij een tweejarig contract met een optie voor een derde jaar tekende.[1] Onder de Britse trainer Steve McClaren kwam Carney gedurende het seizoen 2009/10 tot veertien optredens. In de competitie bleef dit beperkt tot acht, meestal kortstondige invalbeurten. Alleen in de thuiswedstrijd tegen Ajax speelde hij de gehele tweede helft, als invaller voor de zieke Peter Wisgerhof. In de Europa League kwam hij tot drie volledige wedstrijden, mede omdat Dwight Tiendalli, zijn directe concurrent voor de linksbackpositie, niet speelgerechtigd was. Met FC Twente werd Carney in seizoen 2009/10 landskampioen en won hij in de aanloop naar seizoen 2010/11 de Johan Cruijff Schaal. Hoewel hij in de eerste wedstrijden van seizoen 2010/11 in de basisopstelling stond, verruilde hij op 31 augustus 2010 FC Twente voor Blackpool FC in de Engelse Premier League.[2] In de zomer van 2011 was hij tijdelijk clubloos voor hij begin oktober bij AD Alcorcón in de Spaanse Segunda División A tekende. Daar kwam hij weinig aan spelen toe en in februari 2012 werd zijn contract in overleg ontbonden. Na een stage tekende hij voor het seizoen 2012 bij FC Bunyodkor uit Oezbekistan. Na een korte periode in de Verenigde Staten bij New York Red Bulls, keerde hij begin 2014 terug in Australië bij Newcastle Jets FC. Daar werd hij eind januari met vier collega's ontslagen na een 7-0 nederlaag. Uiteindelijk mocht hij toch blijven maar kwam pas weer aan spelen toe na het ontslag van de coach. Carney vervolgde zijn loopbaan begin 2016 bij Sydney FC.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Carney debuteerde in februari 2006 tegen Bahrein in het Australisch nationaal elftal. Hij behoorde tot de Australische selectie voor de Azië Cup 2007, het eerste Aziatische toernooi waaraan Australië deelnam na de overstap van de OFC naar de AFC in januari 2007. Op dit toernooi werden de Socceroos in de kwartfinale na strafschoppen uitgeschakeld door Japan. In deze wedstrijd was Carney basisspeler en hij was een van de drie Australiërs die de strafschop wel benutte.

Ook op het Wereldkampioenschap voetbal 2010 maakte Carney deel uit van de selectie van Australië. In de eerste wedstrijd tegen Duitsland, die met 4-0 verloren ging, was hij nog reserve. In de wedstrijden tegen Ghana en Servië stond hij wel opgesteld.

Carney vertegenwoordigde zijn vaderland (als dispensatiespeler) eveneens bij de Olympische Spelen van 2008 in Peking. Daar werd de selectie onder leiding van bondscoach Graham Arnold uitgeschakeld in de groepsronde na nederlagen tegen Ivoorkust (0-1) en Argentinië (0-1) en een gelijkspel tegen Servië (1-1).

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Carney bij het Australische team in 2010
seizoen club land competitie duels goals
2003/04 Oldham Athletic AFC Vlag van Engeland Engeland League One 0 0
Halifax Town AFC Vlag van Engeland Engeland Conference National 3 0
2004/05 Hamilton Academical FC Vlag van Schotland Schotland First Division 8 0
2005/06 Sydney FC Vlag van Australië Australië A-League 21 6
2006/07 Sydney FC Vlag van Australië Australië A-League 12 1
2007/08 Sheffield United FC Vlag van Engeland Engeland The Championship 21 2
2008/09 Sheffield United FC Vlag van Engeland Engeland The Championship 0 0
Norwich City FC Vlag van Engeland Engeland League One 9 0
2009/10 FC Twente Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 8 0
2010/11 FC Twente Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 3 0
Blackpool FC Vlag van Engeland Engeland Premier League 11 0
2011/12 AD Alcorcón Vlag van Spanje Spanje Segunda División A 3 0
2012 FC Bunyodkor Vlag van Oezbekistan Oezbekistan FC Bunyodkor 4 1
2013 New York Red Bulls Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Major League Soccer 9 0
Commons heeft media­bestanden in de categorie David Carney.