Beurré Hardy
| Beurré Hardy | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| Vrucht van de Beurré Hardy perenboom | |||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| cultivar | |||||||||||||||||||||
| Pyrus communis 'Beurré Hardy' | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Foto van typische rijpe vrucht | |||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Beurré Hardy is een oud perenras waarvan de vruchten geschikt zijn voor consumptie als handpeer.[1][2] De peer is middelgroot tot groot (gewicht 130 to 200 g), kegelvormig, en heeft een tamelijk dikke matte/ruwe groengeel tot gele schil.[1][2] Het vruchtvlees heeft een geelwitte kleur, sappig, zeer aromatisch en geurig.[1] De peer wordt geoogst in Nederland vanaf begin september en kan (gekoeld) relatief kort bewaard worden tot oktober. De vrucht is snel beurs vergeleken met andere peren.[1][2]
'Beurré Hardy' werd rond 1820 door de Franse kweker M. Bonnet, Boulogne-sur-Mer geselecteerd en kwam circa tien jaar daarna op de markt.[bron?]
Noten