Bartolomé Mitre
Bartolomé Mitre | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 26 juni 1821 Buenos Aires | |||
Overleden | 19 januari 1906 Buenos Aires | |||
Handtekening | ||||
4de President van Argentinië | ||||
Aangetreden | 1862 | |||
Einde termijn | 1868 | |||
Voorganger | Juan Esteban Pedernera | |||
Opvolger | Domingo Faustino Sarmiento | |||
|
Bartolomé Mitre Martínez (Buenos Aires, 26 juni 1821 – aldaar, 19 januari 1906) was een Argentijns politicus, militair, historicus, schrijver, journalist en staatsman. Hij was president van Argentinië in de periode 1862-1868 en gouverneur van de provincie Buenos Aires in de periode 1860-1862.
Hij was een van de leiders van de Unitaire Partij, die de hegemonie van de stad Buenos Aires over de rest van de provincies steunde. Hij zegevierde in de beslissende Slag bij Pavón in 1861 tijdens de Argentijnse Burgeroorlogen, die een einde maakte aan de Argentijnse Confederatie en de eenmaking van het land consolideerde. Toen hij het jaar daarop het presidentschap aanvaardde, werd hij de eerste constitutionele president die een verenigd Argentinië bestuurde.
Hij was de stichter en leider van de Nationalistische Partij, de Burgerunie - waarmee hij de revolutie van 1890 organiseerde - en de Nationale Burgerunie. In 1870 richtte hij de krant La Nación op, een van de oudste van het land, die nog steeds actief is. Zijn geschiedenisboeken vormden de zogenaamde "Mitristische geschiedenis", die beschouwd wordt als de "officiële geschiedenis" van de liberaal-conservatieve visie.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bartolomé Mitre op de Spaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.