Amerikaanse presidentsverkiezingen 1796
Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1796 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum | 4 november – 7 december 1796 | ||||||
Land | Verenigde Staten | ||||||
Te verdelen zetels | 70 van de 138 kiesmannen nodig om te winnen | ||||||
Opkomst | 20,1% | ||||||
Stemmen | |||||||
Genomineerde | John Adams | ||||||
Partij | Federalistische Partij | ||||||
Percentage Kiesmannen Staten |
53,4% 71 9 | ||||||
Genomineerde | Thomas Jefferson | ||||||
Partij | Democratisch- Republikeinse Partij | ||||||
Percentage Kiesmannen Staten |
46,6% 68 7 | ||||||
Resultaat | |||||||
Nieuwe president | John Adams (F) | ||||||
Vorige president | George Washington (O) | ||||||
Begin regeerperiode | Kabinet-John Adams | ||||||
Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
|
De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1796 waren de eerste die door twee kandidaten van verschillende partijen werd bestreden. De zittende president George Washington stelde zich niet herkiesbaar en hij schiep hiermee een precedent dat slechts door Franklin Roosevelt niet werd nagekomen vooraleer een amendement op de grondwet presidenten wettelijk aan een maximum van twee volle termijnen bond. De strijd ging hoofdzakelijk tussen John Adams, Washingtons vicepresident van de Federalist Party, en Thomas Jefferson, een van de belangrijkste auteurs van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring, die de Democratisch-Republikeinse Partij vertegenwoordigde.
Campagne
[bewerken | brontekst bewerken]John Adams had als beoogd vicepresidentskandidaat Thomas Pinckney terwijl Jeffersons running mate Aaron Burr was. De campagne werd zwaar bevochten, in tegenstelling tot die van 1789 en 1792 waar de uitslag al van tevoren vaststond.
De Democratisch-Republikeinse Partij voerde met name campagne tegen de in hun ogen té pro-Britse Federalisten terwijl omgekeerd de Federalisten de tegenpartij als pro-revolutionair Frans beschouwden. Het met het oude moederland gesloten Jay's Treaty werd hierbij een belangrijk punt van campagne voor de Democratisch-Republikeinen.
De verkiezingen hadden uiteindelijk als resultaat dat Adams nipt als winnaar uit de bus kwam, maar dat niet diens running mate Pinckney, maar Jefferson tot vicepresident werd gekozen. De marge van overwinning was 71-68 stemmen in het kiescollege. Pinckney kreeg slechts 59 kiesmannen achter zich. Het was de eerste en enige maal dat kandidaten uit verschillende partijen tot de twee hoogste ambten in het land werden gekozen.
Om deze situatie in de toekomst tegen te gaan werd in 1804 het Twaalfde amendement op de Amerikaanse grondwet geratificeerd.
Presidentskandidaten
[bewerken | brontekst bewerken]Uitslag
[bewerken | brontekst bewerken]Kandidaat | Partij | Kiesmannen | PercentageZie voetnoot |
---|---|---|---|
John Adams | Federalistische Partij | 71 | 51,4% |
Thomas Jefferson | Democratisch-Republikeinse Partij | 68 | 49,3% |
Thomas Pinckney | Federalist Party | 59 | 42,8% |
Aaron Burr | Democratisch-Republikeinse Partij | 30 | 21,7% |
Samuel Adams | Federalist Party | 15 | 10,9% |
Oliver Ellsworth | Federalist Party | 11 | 8,0 |
George Clinton | Democratisch-Republikeinse Partij | 7 | 5,1% |
Overige | - | 15 | 10,9% |
Totaal | - | 276 | 200% |
Voetnoot: De percentages in deze kolom zijn gebaseerd op de twee stemmen die elke kiesman uitbracht en zijn daardoor bij elkaar opgeteld 200%
Naam | John Adams | Thomas Jefferson
(Werd vicepresident) |
---|---|---|
Partij | Federalistische Partij | Democratisch-Republikeinse Partij |
Thuisstaat | Massachusetts | Virginia |
Running mate | Thomas Pinckney | Aaron Burr |
Kiesmannen | 71 | 68 |
Gewonnen staten | 9 | 7 |
Aantal stemmen | 35,726 | 31,115 |
Percentage | 53.4% | 46.6% |