Naar inhoud springen

Adrianus Johannes Ehnle

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Adriaan Ehle
Adrianus Johannes Ehnle
Persoonsgegevens
Volledige naam Adrianus Johannes Ehnle
Geboren Den Haag, 5 februari 1819
Overleden Haarlem, 4 april 1863
Beroep(en) schilder
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Adrianus Johannes Ehnle (Den Haag, 5 februari 1819 - Haarlem, 4 april 1863)[1][2] of ook wel Adrianus Jan Ehnle was een Nederlands kunstschilder en lithograaf. Hij is bekend om zijn historische stukken, genrestukken en zijn portretten.

Ehnle werd in 1819 geboren in Den Haag als zoon van goudsmid Johan Godfried Ehnle (1791-1826) en Sabina Henrietta Stutterheim (1794-1857) met in ieder geval één broer (Johan Pieter),[3] waar hij tot 1848 woonde (enige tijd in ieder geval aan de Pieter Bothstraat)[4] en van 1839 tot 1843 de Academie van Beeldende Kunsten bezocht. Hij was leerling van onder anderen Cornelis Kruseman. In 1839 maakte hij samen met zijn vriend Johan Philip Koelman (de latere directeur van de Academie) een studiereis naar Italië zoals in die tijd niet ongebruikelijk was.[1] Op de Academie maakte hij indruk met zijn schildervaardigheden, waarbij hij zich vooral onderscheidde bij het schilderen en tekenen van gelijkende portretten.[2]

In 1848 verhuisde hij naar Haarlem en werd daar later ook aangesteld als conservator van de kunstverzamelingen van het Teylers Museum aldaar, maar bleef als kunstenaar actief.[2][5] Ehnle trouwde op 21 november 1847 met Margaretha Cornelia Masdorp (1823) en ze hadden drie kinderen: Sabina Henriette Ehnle (1852), de tekenaar Jan Dirk Ehnle (1857),[6] en architect Eduard Frederik Ehnle (1861-1922).[7]

Werken van Ehnle hangen in diverse grote Nederlandse musea, waaronder het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, het Teylers Museum in Haarlem, het Kunstmuseum Den Haag en het Rijksprentenkabinet in Amsterdam.

Portretten, gemaakt door A.J. Ehnle

[bewerken | brontekst bewerken]